Sevinc Quluyeva
@Sevi_nc19
Economy
Bakı Dövlət Üniversiteti
Azerbaycan
Bakı, 19 Haziran 2005
38 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bazen farklı bir dünyadan geldiğini hissediyor insan. Ya da farklı bir dünyaya konduğunu, yabancı gibi hissediyorsun kendini insanlara, çevrene, ailene. Herkese. Etrafın kalabalık bir sürü insan var ama yalnızmışsın gibi işte. Derdini anlatabileceğin, konuşabileceğin kimse yok. Biliyorum, öylesin. Sen de öylesin. Bu yolda yürüyen herkes öyledir çünkü.
Sayfa 173Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Yaa işte, " dedi ihtiyar memur; "hepimiz geçinmek için çeşitli yollara başvururuz. Bazılarınınkı üzücüdür, bazılarınınkı sıkıcı. "
Gece vakti büyük bir şehre girdiğimde karanlıkta kümelenmiş bütün o evlerin her birinin içlerinde kendi sırlarını barındırdıklarını düşünürüm, her bir evin her bir odasında ayrı bir sır vardır ve bunların içlerinde çarpan her bir yürek de hemen yanı başındaki yüreğin bile bilmediği ayrı bir sır taşır içinde!
Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana –sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece "daha" sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi.
Kendi kendime, 'Yüz gün boyunca her gün kente gitmek için geçtiğim köprünün üstünden bir çakıltaşı alıp suya atacağım,' dersem, yaparım. Yedinci gün unutup da geçersem, 'yarın iki taş alıp atarım, aynı şey olur,' demem. Onun yerine geri döner çakıltaşını suya atarım. Ya da yirmi gün sonra, 'Arkadaş bu iş anlamsız. Her gün bir çakıltaşı atmanın ne anlamı var ki. Bir avuç at, olsun bitsin,' demem. Ne öyle derim ne de öyle yaparım. Kendime bir görev verdim mi onu tamamlarım. Bu nedenle, aylaklığı da sevdiğim için, pratik olmayan, güç işlere kalkışmam."
Öğüt bedavadan verilen bir şeydir, ama dikkat et, yalnızca almaya değer olanları al.
Gençliğin düşünceleri gökyüzünü aydınlatan meteorlar gibi parlak ışıklardır, ama yaşlılığın bilgeliği duran yıldızlara benzer, pırıltıları hiç değişmediği için gemiciler yollarını bulmak için onlara güvenirler."
Kitaplar oldukları yerde kaldığı sürece, yanlızca kağıt tomarında öteye geçmez. Muazzam güç harcanan şaheserler bile , kapakları açılmadığı sürece kağıt parçalarından ibaretdir. Fakat insanların duygularını döktükleri, değer verdikleri kitaplar yürek barındırır
Okumak yalnızca keyif almak, heyecan duymak değildir.
Bazen her satırı inceler, aynı metin içerisinde gidiş gelişler yaparak tekrar tekrar okur, başını iki elinin arasına alarak ilerlersin. O bunaltıcı süreç sonunda birden görüş alanın açılır.
Uzun mu uzun dağ yolunu tırmandıktan sonra tüm manzarayı görebilir hale gelmek gibi.
"Normal olması gerekenin, anormal kabul edildiği bir dünyada yaşıyoruz," diyerek derince iç geçirmişti. "Şu anki dünyada normal olması gereken birçok şey tepetaklak olmuş halde. Ustalıkla yalan söyleniyor, güçsüzler ezilip geçiliyor, zaten sıkıntıda olanla uğraşmak için insanlar birbirleriyle yarış ediyor. Tüm bunlara dur diyen hiç kimse yok."
Kitaplar senin yerine yaşayacak değil. Kendi ayaklarıyla yürümeyi unutan kitap kurdu, eski bilgilerle şişmiş bir ansiklopedi, birileri gelip açmadıkça hiçbir işe yaramayacak bir antika olabilir ancak.
Bu dünyada birçok şeyi bilmemek çok daha iyi olur.