Sevil
@Sevilsaniye
Lisans
İstanbul, 16 Ekim 1992
206 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yine de birbirine zıt iki duygunun arasında kaldım;tanık olacağım dehşetin bilgisi ile nihayet zamanın yekpareliğinde geçmişin yaşanması.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Canın yanmış, gülümsemişsin.
Kimse anlamamış
Beni en güzel günümde
Sebepsiz bir keder alır.
Bütün ömrümün beynimde
Acı bir tortusu kalır.
Anlıyamam kederimi,
Bir ateş yakar derimi,
İçim dar bulur yerimi,
Gönlüm dağlarda bunalır.
Ne kış, ne yazı isterim,
Ne bir dost yüzü isterim,
Hafif bir sızı isterim,
Ağrılar, sancılar gelir.
Yanıma düşer kollarım,
Görünmez olur yollarım,
En sevgili emellerim
Önüme ölü serilir...
Okur Takip Önerileri
öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
bir zamanlar yanımda ağzını açamıyanlar
sırtımı sıvazladı, bana öğüt savurdu.
silâhsız gördüğüne saldıran kahramanlar
en alçak tekmelerle beni yere devirdi.
ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı.
bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı
1914 yılından önce yeryüzü tüm insanlığa aitti. Herkes istediği yere gidebiliyor ve istediği kadar uzun kalabiliyordu. İzin verme yoktu, kabul etme yoktu.”
"eskiden insanın bir bedeni ve ruhu vardı. şimdi bunlarla birlikte pasaporta da ihtiyacı var çünkü pasaportsuz kişi insandan sayılmıyor."
Büyük insanlar her zaman iyi yürekli de oluyordu.
Özgürlüğün yolu, bütün dünyaya karşı tek başına bile olsa, kendi inancına bağlı kalmaktı.
Her günüm bir önceki günümden , her yükselişim her düşüşümden o kadar farklıydı ki , bazen ben bile , acaba sadece bir tane değil de, birbirinden tamamen farklı birden fazla hayatım mı oldu , diye düşünmüşümdür.
İşte şimdi bende hiçbir yere ait değilim , her yerde bir yabancıyım ya da daha çok bir konuğum.
"Bende hayatımın anılarının, hatırlanan bir yaşantının ki gibi birbirini izlemesini ve düzenli olmalarını istemiştim. Zamanı kuyruğundan yakalamaya çalışmak gibi bir şey... Ama biz, yarının henüz orada olmadığını hep unutuyoruz."
"Hayatımızın hatırlanmaya değer günlerinin, sıradan günlerden daha parlak bir atmosferi vardır."
"Sabırlı olmak bugünkü gibi yumuşak başlılık ya da zayıflık diye hor görülmüyor, aksine etik bir güç olarak övülüyordu"
Yeryüzünde her şey yok olsa da yalnız o kalsa, ben var olmakta devam ederim; başka her şey yerinde dursa da yalnız o yok olsa, evren bana tümüyle yabancılaşır. Ben artık bu evrenin bir parçası değilmişim gibi olur.
İnsan bazen, kendine de, başkalarına da acımak nedir bilmeyen kimselere de acıyor.
"bana zarar vermeden yaptıklarının öcünü almak isterim. fakat ihanet ile şiddet iki ucu da sivri mızraklar gibidir, onları kullananları düşmanlarından beter yaralarlar."