Hiç kimse yalnız değildir. Yalnızlık insanın başkalarından uzak olmak için kendi etrafına duvar çekmesidir. Eğer bu duvarı yıkıp onların size yardım etmelerine izin verseniz, orada deneyiminizi paylaşacak birileri daima vardır.
Oysa bizim sözünü ettiğimiz, hatalarınızı ve yapmış olduğunuz şeyleri öğrenip onlar üzerinde tefekküre dalmak için gittiğiniz bir kattır. Orada daima, sizin gelişip bir sonraki enkarnasyonunuza hazırlanmanıza yardım etmeye gönüllü gelişkin ruhlar vardır.
Çünkü bu bir gelişme sürecidir. Bu bir çocuk yetiştirmeye benzer. Bir çocuk yanlış bir şey yaptığında onu kaldırıp fırına atmazsınız. Onu karşınıza alıp yaptığı yanlışı anlatır, davranışının neden yanlış olduğunu idrak etmesine yardımcı olur ve gelecekte benzer bir durumda kullanması için daha iyi bir eylem biçimi bulmasına yardımcı olursunuz.
Tüm evrenlerin hakimi olan, tek, mutlak ve sevgi dolu Tanrı, intikam alıcı ve nefretle dolu bir Tanrı değildir. Hiçbir evrende böyle bir Tanrı yoktur. O günah cezası vermeyi hiç gereksemez. O'nun yaşam tasarımında cezaya hiç gerek yoktur. Dünyanızda şu anda -ona hiçbir şey eklemeden de- yeterince ceza vardır. Karma kavramının bir neden değil bir sonuç olduğunu söylemeliyiz. Bu kavram, olanların niçin olduklarının bir açıklaması olarak dikkatle düşünülerek verilmiştir.