Size bir şey söyliyim mi; sizi gercekten seven
kişi için kolunuzu bile kıpırdatmanıza gerek
yok. Çünkü o sizi her koșulda olduğunuz gibi
benimser, sizi tercih eder, size gelir. Sevmeyenin ayağının altına dünyaları da serseniz bir şekilde sizden kaçar.
Ne olsun isterdik?
Hangisi tatmin ederdi kahramanımızı? Kaç zaman gectigi mi neler oldugu mu?
En çok ne isterdik mesela? Mesele neydi tam olarak, ne olsun isterdik ya da?
Geç kalinmisliklara rağmen yola çıkmak miydi mesele?
Yoksa o yolda elinden tuttuklarımızı bırakmak mı?
Zaman mı yol mu?
Hangisiydi mesele?
Mesela olacakken olduramadiklarimiz miydi mesele?
Zamanın nasıl geçtiği mi? 6 ayda ne olduğu mu 2 senede yaşananlar mi? İsteklerimiz mi yaptıklarımız miydi mesele?
Gorduklerimiz görmezden geldiklerimiz mi?
Ne olmasını isterdik gerçekten?
Ne olsa içimiz rahatlardi?
Geride bıraktıklarımızı ne yapmıştı?
İleri gidenler gerçekten ilerlemekte miydi?
Son iki seneyle ya da altı ayla yüzleşmek istemek ya da istememek miydi mesele?
Hakikaten mesele neydi?
İşte tam şimdi 6 ay. Gerçekten geçtiğimiz alti ayda çok şey oldu. 😊
Okur Takip Önerileri
bana reva görülen bu kırgınlıkla ne yapacağımı, nereye gideceğimi bilmiyorum. bu kırgınlık o kadar büyük geliyor ki gözüme, sanki odama sığamıyorum.
Saat 03.35 koca bir ağrı ve davul gibi şiş bir damak. Evde benden başka sadece bir şey olsa çok da yardıma koşmayacak biri var. Bir de kedim o da zaten :)
bugün dişcideydim benim için acı ama okuyanlar için aman disci mi abartma denilecek durum için. Stresli bir dönemden mi geçiyorsun dedi. Stres bir dönem ve içinden mi geçiliyor ben onu genel
Kimin doğru notu verdiğini düşünüp dönmemek üzere birinin yanından ayrıldığıyla ilgili tartışabiliriz. Sağlam argümanlarım var.
Ben her seyi seninle öğrendim her seyi seninle yaşadım. Sen oldum senin oldum. Herkesi karşıma alabilecek kadar güçlüydüm ki aldım da. O kadar çok güvendim ki vardır bir bildiği dedim hep. Gördüm ki heyecandan öte olmamışım senin için. Tek bir gerçek varmış senin bir başkasına ait oluşun. Ben yine de senin her sözünün altına imzamı atardım herkese karşı savunurdum seni o zamanlar.
Simdilerdeyse korkuyorum biri seninle ilgili bir şey söyleyecek soracak diye çünkü seni savunacak bir şey bırakmadın bana. Bir şey oldu ve fark ettim ki ben sana kendimi hiç anlatamamışım. Mesela bugünü nasıl geçirdin neler yaptın çok iyi bıkıyorum, hissediyorum. Bu ne kadar acı veriyor bildiğini sanmıyorum.
Bu son yaşattığın hayal kırıkları boğazımda bir düğüm olarak kaldı. Benim seni savunacak arkanda duracak yüzüm kalmadı. Yerin bende hep baki. Bazen kendime çok kızıyorum bazen sana. Bazen ikimize aynı anda. Ayıramıyorum onları birbirinden.
Hani böyle güzel ikililer vardır bizi onlardan sanırdım. Temeli sağlam ilişkiler gibi. Her düşüncemde her hareketimdr sen de vardın.
Çok şey yapacaktık beraber. Bazen tek yapmaya gucum yok ama bazen de çok güçlü hissediyorum kendimi. Sonra gerçekler yüzüme vuruyor. Sen, siz.
Ne meşakkatli şey yaşamak. Geldik gidiyoruz. Hissederek yaşamayı becerebilsek keşke. Yaptım demek için değil de dolu dolu yaşasak. Ne çok şey engel oluyor yaşamaya. Tercihlerimiz, hayal kırıklıklarımız, yarı yolda kalışlarımız, bizi biz yapan şeylerden vazgecmek... geldik gidiyoruz olmamaliydi hayat. Yaptıklarından zevk almalı insan. Sevgi, aşk küçümsenmemeli.. Değerli şeyler hayatta. Bir deniz kenarında oturmak sevgiliyle, bir şeyler paylaşmak, gözünün içine bakmak, gülümsemek.
Ne şanslı yaşayanlar.
Bu gece esirgenenlere içelim o zaman.
Yalnızlık... Ne kadar kolay söyleyebilen ama ne kadar acı bir şey. İnsanın pek tercih etmeyeceği bir şey tek basinalikla çok karıştırıyoruz aslında. Onu tercih edebilir insan ama yalnızlığı pek tercih edemez. Tek basinaliga eşlik edebilir kişi çünkü daha dolu doludur. Tek başıma bir şeyler yapabiliyorumdur ama bunun içinde yalnızlık varsa o Tek basinalik çok ağır bir yüktür. Yalniz bırakılmak bir de bu var bırakılmak... Yani maruz kaldığın bir şey senin gidip özenle tercih etmediğin bir durum. Yalnızlığın olduğu Tek basinalik...
Duyduğun ses büyük bir gürültü. Sadece se duyuyorsun. Kafanın içinde yankılanan bir ses.
"Yalnız bir tek basinalik"
İnsan kendini bulmak için kendine bir şeyler katmak için ara ara tek kalmalı ya da yalnız nasıl ifade ediyorsanız.
Ama bir insanı yalnız bırakmak...
Çığlık çığlığa bir yalnızlık. İnsan böyle bir durumda nasıl arkasını dönüp gidebilir. Bir sabah kalkıp bir insanı yaşayamayacağı duruma getirmek. Ne oldu diye bakmamak.
Bir çocuğu çığlık çığlığa bir odada ağlarken yalnız bırakmak. Kapısı kitli odanın. Karanlık. Hayatı böyle öğrenecek demek. Hatası büyüktü cezasını çekecek demek.
Bir çocuk...
Karanlık bir oda...
Çığlık çığlığa ağlayan bir çocuk...
Kapısını kitlenip gitmiş.
Büyürsün diyorlar...
Tek bırakılmış yapayalnız.
Çığlıkları duymuyor musun?
Ya da kulaklarını mi kapatıyorsun?
Watson mesleğinden yana da arkadaştan yana da aşktan yana da şanssızdı. Ama en yakını Sherlock'a çok guvenmisti. Öyle hayaller kurmuştu ki onunla inanılır gibi değildi. İkisini kimse yıkamazdı çünkü çok şeyler yaşamışlardı. Ah Sherlock ah şans...
Keşke Sherlock da Watson'i anlasaydı. Onu da kendine o kadar şey yasatanlarla ayni kefeye koymasaydi. Ah Sherlock.
Sherlock neden yüz yüze konuşmaktan çekiniyordu? Olan şey onun düşündüğü sey olmadığı için mi? Ya da kırdığı şeyi görmekten mi?
"Kendi bakış açılarından tüm dünyayı yargılamaya başlarlar"
Evet Sherlock seyirciler tarafından en gözde ve hep seçilen sendin. Watson pek gorunmezdi belki. Ama biraz da Sherlock analizi yapalım.
Şimdi bu Sherlock her karşılaştığı olayı yaşadığı olayı bir öncesiyle bagdastirarak ilerlemekte biraz sıkıntı yaşıyor. Karşısındaki kişiye hep ayni ve yanlış yöntemle yaklaşıyor. Sherlock bir tercih yaptı. Yolda