Bu gün hayatımdaki en yakın arkadaşım annem ve bir daha dünyaya gelsem yine onu seçerdim annem olarak. Çünkü bu göz açıp kapayıncaya geçen hayat denilen oyunda ikimiz de oynamamız gereken rolleri oynadık ve birbirimizi gitmemiz gereken noktalara taşıdık. Bugün olduğum kişide annemin rolü çok büyük.
Oysa ne yansıtıyorsam onu alıyordum dünyadan.
Tıpkı bir tohumun topraktan çıkması için zamana ihtiyaç duyması gibi benim arzularımın da gerçekleşmesi için zamana ihtiyaç vardı.
Okur Takip Önerileri
“Yaşamda böyledir işte. Eğer hayatındaki güzelliklerin kıymetini bilmez, daha iyi ve güzelini ararsan bir bakmışsın ellerin bomboş kalmış.”
Okumak çoçukluğumdan itibaren beni zor zamanlardan kurtaran, zihnimde başka kapılar açılmasını sağlayan, beni oyalayan, öğreten, genişleten yegane şey olmuştu.
Sayfa 41