Sultan
@Sltn_654
DPÜ
Aksaray
3 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Üslup
Anlattığımız şeyler doğru olsa bile onu düzgün bir üslupla anlatmak önemlidir. Oysa biz, doğru olmayan şeyleri bazen güzel olmayan bir üslupla sunuyoruz. Söylemimizi itici bir hâle getiriyoruz. Bundan sonucunda söylememizi itici bularak bizden uzaklaşanları "dinden uzaklaşmak" ile itham edebiliyoruz. Rabbimiz, insanları hayrı davet etme, iyiliği emredip kötülükten uzaklaştırma işini Ümmet içinde bu konuda özel eğitim almış, bilgili-görgülü bir gruba havale ederek şöyle buyuruyor:
"Sizden, hayri çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir." (Âl-i İmrân 3/104)
Dine çağırmanın gelişigüzel değil, Hikmet üzere olması gerektiğini, dine karşı çıkan kesimleri "en güzel şekilde" mukabele edilmesi gerektiğini şu şekilde belirtiyor:
"Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle davet et ve onlarla mücadeleni en güzel bir şekilde yürüt." (Nahl 16/125)
Sayfa 177Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Anlamını yitiren insan pusulasız gemi gibidir. Rüzgâr nereden eserse oraya gider. Bu geminin bir gün batması, karaya oturması veya bir kayalığa çarparak suyun dibini boylaması mukadderdir.
Sayfa 166Kitabı okuyor
Kudüs
Kudüs Yahudilerin değil, Hz. Adem'den beri gelen tevhidin temsilcisi peygamberlerin mirasıdır. Bu miras nesilden nesile Allah'a itaat eden salih kullara devredilmiş ve onlar buna sahip olmuşlardır.
Yahudilerin bu topraklara Hz. Musa zamanında sahip çıkmayıp "Git sen ve Rabbin savaşınız." diyerek bu kutsal mekânları korumaya yanaşmamalarının sonucu ellerinden alınmış, hatta bu fırsat ellerine birkaç kez geçmesine rağmen aynı isyan ve korkaklığı gösterdiklerinden dolayı artık bu mescit ve çevresi hakkında hiçbir sahiplik iddiasında bulunamayacaklarını Cenab-ı Allah onlara defalarca bildirmiştir. Buna rağmen çağımızda dünyayı fesada boğarak Filistin'i işgal edip bunca insanın kanına girmeleri, boşuna günah çıkartma gayret ve iki yüzlülüklerinden başka bir şey değildir.
Sayfa 22Kitabı okuyor
"Kötü kadınlar kötü erkeklere, kötü erkekler ise kötü kadınlara; temiz kadınlar temiz erkeklere, temiz erkekler de temiz kadınlara yaraşır. Bu sonuncular, (iftiracıların) söylediklerinden çok uzaktırlar. Kendileri için bağışlanma ve güzel bir rızık vardır."
Nûr 24/26
Sayfa 137Kitabı okuyor
Sevinç ve Hüzün
Onlar öyle kimselerdi ki bir namazı vaktinde kılamadıklarında sanki ailesini ve yakınlarını kaybetmiş gibi üzülürlerdi. Bu duruma düşen arkadaşlarını taziye ve teselli ederlerdi. Bir harama bulaştıklarında hissettikleri hüzün, dünyadaki bir şeyle kıyaslanmazdı.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Tartışma adabı
Atalarımız "Öfkeyle kalkan zararla oturur." demişler. Biz de yaptığımız tartışmalarda öfkelenmek yerine karşı tarafı af yolunu tutmalıyız. İyi ve güzel olarak gördüğümüz şeylere davet etmeli, bize karşı cahilce davrananlara karşı vakur bir tavır göstermeli, onların seviyesine düşmemeliyiz.
Bu âyetlerde belirtilen ilkelerin en güzel uygulamasını Allah Resûlü'nün (s.a.s.) hayatında görüyoruz. O Mekke'de müşriklerle, Medine'de münafıklarla, Yahudilerle ve Hıristiyanlarla olan tartışmalarında daima bu ilkeleri göz önünde bulundurmuştu. Nitekim onun yaptığı tartışmaların bir kısmından sonra muhataplar ya Müslüman oldu ya İslâm düşmanı olmaktan vazgeçti. İnkâr ve düşmanlıkta ısrarını sürdürenler ise helâk olup gitti.
Rabbimiz kendisinin rızasına uygun bir şekilde tartışma yapmayı, bâtıl konularda tartışmaktan uzak durmayı bizlere nasip eylesin.
Sayfa 110Kitabı okuyor
Sultan tekrar paylaştı.
YA KAHHAR !
Hâlâ boykot etmiyor musunuz?
Hâlâ paylaşip duyurmuyor musunuz?
Hâlâ namazlardan sonra dua etmiyor musunuz?
Hâlâ ihlas süresi okuyup manevi orduları göndermiyor musunuz?
MES'ULSUNUZ...
MES'ULUZ
ihlas
İhlas kişinin bir ameli yaparken ya da terk ederken "Acaba insanlar ne der?" diye değil "Rabbim bunu yapmama veya terk etmeme ne der?" diye düşünerek hareket etmesidir.
Eğer bir amel dinin güzel saydığı amellerden ise ihlâslı kişi bunu sırf Allah rızası için yapar. Bunu yaparken "İnsanlar beni görsün, övsün." veya "Aman insanlar görmesin." diye düşünmez.
Eğer bir amel dinin kötü saydığı şeylerden ise ihlâslı kişi bunu terk ederken "İnsanlara rezil olurum, beni eleştirirler, onların gözünden düşerim." diye değil, sırf Allah rızası için terk eder.
Yani ihlas "Eller ne der?" diye düşünmeksizin iş yapmaktır. İhlas başkasının övgüsü ile yergisini dikkate almaksızın amel etmektir.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Ahlak-Şükür
Bize "Sen, elindeki nimetler için Allah'a şükrediyor musun?" diye sorulsa, dört elif miktarı bir "Elhamdülillah" çeker, kendimizi "şükredenler" listesinin üst sıralarına yazarız. Ancak gerçek anlamda şükretmenin ne demek olduğunu, "Senin geçmiş ve gelecek günahların affedildiği halde niçin geceleri ayakların yarılıncaya kadar namaz kılıyorsun?" diye soran eşi Hz. Aişe'ye "Ben, şükreden bir kul olmayayım mı?" diyen Allah Resülü'nün (s.a.s.) hayatında görürüz.
Sayfa 70Kitabı okuyor
Estağfirullah
Her türlü iyi, güzel iş, ibadet, hayır ve hasenatin sonunda niçin Allah istiğfarda bulunmamızı istemiş olabilir?
Bunun iki temel sebebi var:
İnsan bir ibadet ve taati yapınca bundan dolayı gururlanabilir, yaptığı şeyle övünebilir. Sanki bu ibadet ve taati kendi aklı, bilgisi ve gücüyle yapmış gibi mağrurca bir hisse kapılabilir. İşte nasıl ki Kur'an okumadan önce şeytandan Allah'a sığınıyorsak bir ibadet ve taati bitirince de şeytanın nefsimize verebileceği bu vesveselerden kurtulmak için Allah'a tövbe ve istiğfar da bulunmalıyız.
Bir diğer sebep de şu: Yaptığımız ibadet ve taatlerde bizim bildiğimiz ya da bilmediğimiz pek çok eksiklik, hata, kusur bulunabilir. Biz mükemmel yaptığımızı düşünsek bile durum böyle olmayabilir. İbadetleri tamamlayınca istiğfarda bulunmakla adeta Rabbimize kusurumuzu itiraf ederek şöyle demiş oluyoruz: "Rabbim, senin emrin doğrultusunda sana ibadet etmeye, itaat etmeye çalıştım. Ancak bu ibadetim de çeşitli hatalar, kusurlar işlemiş olabilirim. Sen sonsuz af, merhamet ve cömertlik sahibisin. Bu ibadetimi de bütün hatalarıma, kusurlarıma rağmen kabul et!"
Sayfa 60Kitabı okuyor
