Çoğu insan korkar mesafelerden ama neden? Neden korkarız mesafelerden böyle? Neden inanmayız mesafelerin herşeye engel olmadığına? Mesafeler sadece küçük aşkları öldürür. Büyük aşkları yaşatır çünkü mesafe rüzgara benzer. Rüzgar mumu söndürmesine rağmen ateşi harlar..
Vaveyla
Yüksekte durmuş yerin dibini izliyorsun, seni itseler düşmemek için kanatlarını açarsın ama öyle çok atlamak istiyorsun ki, kanatlarını koparıyorsun. Çünkü öyle bir tutunmuşsun ki, hepsinin geçmesine ihtiyacın var. Bazense kanatlarını koparmana sebep tek bir kişidir. Başkasının seni itmesini o kadar istemezsin ki, kendin atlarsın. Yeter ki o itmesin, dersin. O kadar çok korkarsın ki seni itecek kişinin o olmasından, kendin atlar, seni onun düşürmeyeceğine inanmak istersin.
Binnur Nigiz
Ruhumu korumak için dikmek istediğim duvarların rutubetinin kalbimi hasta etmesine bile razıyken o duvarları dikemeyecek kadar beceriksizim..
Okur Takip Önerileri
Ama az çok özgür,soylu,beklenmedik bir iş yapan hemen hemen herkesin arkasından şöyle söylendiğini duymak sıradan yaşamda bile katlanılmazdır:"Bu insan alkolik, bu insan deli! Utanın siz ayıklar! Utanın siz akıllılar!"
Sayfa 45Kitabı okudu
Hırsızlığın günah olduğu doğrudur: Ama insan kendini ve yakınlarını o an söz konusu olan ölümcül bir açlıktan kurtarmak için hırsızlık yapıyorsa,merhamet mi yoksa ceza mı görmeli?
Sayfa 44Kitabı okudu
"Keşke insan her gün kendisine şunları söylese:"dedim,"Arkadaşların için yapacağın şey,onların sevinçlerini ellerinden almamaktan,mutluluklarını onlarla paylaşarak artırmaktan başka bir şey değil. Ruhları endişe verici bir tutkunun altında ezilip kederden mahvolurken, onları bir az olsun avutabiliyor muyuz?"
Sayfa 31Kitabı okudu
İnsanların birbirlerinin huzurunu bozmasından rahatsız olurum ben, en çok da genç insanların hayatlarının en güzel çağında, bütün sevinçlere alabildiğine çok kucak açabilecekleri zamanda birkaç güzel günü surat asarak birbirlerine zehir etmeleri ve ancak çok sonradan kaybettikleri şeyin telafisinin olanaksız olduğunu görmeleri canımı sıkar...
Sayfa 29Kitabı okudu
...dünyada en çok çocukları kendime yakın buluyorum. Onları seyrederken,en ufak şeyde bile,gün gelip de çok ihtiyaç duyacakları tüm erdemlerin,tüm güçlerin mayasını görünce,inatçılıklarında gelecekteki tutarlılığa ve karakter sağlamlığına,yaramazlıklarında dünyanın tehlikelerine teğet geçen mizah ve umursamazlığa bakınca,her şey öylesine bozulmamış,öylesine bütünlük içinde ki!..
Sayfa 27Kitabı okudu
Belirmekte olan bütünüyle önemli bir şey gözlerimizin önüne gelir,gözlerimiz gibi duygularımız da onun içine karışmak ister ve biz,ah,tüm varlığımızla kendimizi ona vermeyi,büyük ve muhteşem tek bir duygunun hazzıyla dolmayı özleriz.-Ah, oraya vardığımızdaysa,orası şimdi burası olmuşsa, her şey her zamanki haline bürünür, zavallılığlmızın ve sınırlılığımızın içinde kalakalırız, ruhumuzsa kaçırdığlmız huzura özlem duyar.
Yollara düşen en huzursuz gezgin bile nihayetinde yine yurdunu özler, uzaklarda boşuna aradığı mutluluğu yuvasında,karısının göğsünde,çocuklarının yanında,hepsini korumak adına yaptığl işlerde bulur...
Sayfa 26Kitabı okudu
...insanda hem uzaklara gitmek,yeni keşifler yapmak,gezip dolaşmak,hem de sınırlamalara gönüllü olarak boyun eğmek,alışkanlıkların açtığı yolda ilerlerken sağa sola sapmamakla ilgili dürtüler konusunda çok kafa yordum...
Sayfa 25Kitabı okudu
...bu yürek kadar günü gününe uymayanı, bu yürek kadar kararsızını görmüş olamazsın...
Sayfa 6Kitabı okudu
Artık ne yönlendirilmek,ne teşvik edilmek,ne de coşturulmak istiyorum,bu yürek zaten yeterince fırtınalı; benim ninniye ihtiyacım var...
Sayfa 6Kitabı okudu
