Kültürdeki huzursuzlık için kısa bir inceleme yapmak oldukça zor fakat oldukça kompleks bir konu içlemesine rağmen en basit biçimde vicdan, mutluluk gibi içsel mekanizmaları inceleyerek kültür eleştirisi yapıyor diyebilirim.
Kitap bittiğinde, sorgulanabilecek o kadar konu veriyor ki, aslında kitabı sadece fiziki anlamda bitirmiş oluyorsun. Çözümlemeler devam ediyor, zihninin başucu raflarında kitap açık kalıyor.
Kitabın en can alıcı kısmı, kültürü yeterince irdeledikten sonra bireyde görülen nevrozların, toplumda da görülebildiğini öne sürmesidir. Kültürün gerçekten "hasta" olabileceği iddaası, oldukça cesur bir iddiadır ve bunu iyi temellendirebilmiştir.
Konu akademik bir dille ele alınmış fakat Freud, anlattığı konunun karışıklığına göre oldukça sade bir anlatım sağlamış.
