Anlamıyorum. Her geçen gün kopmak istediğimiz şu dünyaya daha çok bağlanıyoruz. Ne kadar güzel esiyor şimdi rüzgar. Peki ya şu içerden gelen ayak takımının seslerine ne demeli?
Anlamlandırmadan gerçekleştirdiğimiz tüm eylemler yok hükmünde değil midir? Can sıkıntısından yapılan sohbetler, kahvehanelerde giderilmeye çalışılan yalnızlıklar, içten dilenmeyen özür ve dilekler...