Bu cümleyi belki ikinci defa kuruyorum ama bir başka kitap içinde aynı sonuca vardığımı söylemiştim. Her şeyin başında yetişkinler, yasalar, misyonlar var.
Zihnimizde tanımlı kelimeler var, sözler var. Bu sözler bizim hayatımızda ne kadar da etkili oluyor şahit oluyoruz.
Zor bir sistem gibi gelmesinden mütevellit aslında sürekli 4 maddenin etrafında döndük durduk. Kitap okuma süreci boyunca, bu çok öğreticiydi.
* Sözlerini İyi Seç,
* Kişisel Algılama,
* Varsayımda Bulunma,
* Yapabileceğinin En İyisini Yap,
O körü körüne inandığımız yasalar canımızı yakıyor olmalı! Haklısın. Yakıyor... Sorgulamadan kabullendiğimiz ihtimali tavanlarda gölge ediyor olabilir. Bu yasa kitabı bizlere güven içinde olduğumuz hissini vadediyor ve bence gayet haklı bir sebep olduğunu söyleyebilirim. Her şeyin bizimle ilgili olduğunu, sözlerin nasıl dünyamıza sebep olduğunu, kişisel algılamalarımızın nasıl kendimizi beğenmişliğimizin, sorgulamasızlığımızın bilinçdışı pislikleriydi.
Sonuç olarak varsayımlarımıza bir çakmak çakmak, en iyisine odaklanmak ve icra etmek gibi bir kendine yatırım durumu he daim masamızda olmalıdır. Hep vermek zorundasını, hep senin algılarınla ve yorumlamalarınla senkronize olduğunu, her şeyin cevabının çok da olması gerekmediğini ve anda kalmanın yine ne kadar disiplin gerektiren bir ezoterik öğreti olduğu gerçeğinin mükemmelliyeti ensemizden ayrılmasın.
İyi hayatlara sebep, mükemmele yakın insancıklar bırakmanız niyetiyle...İyi okumalar...
