Elif Sipan

Elif Sipan
@Susacakvar
Hem konuşmaya ne gerek vardı? İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez...
Hemşire
18 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
...Hayata geç kalmıştır kendine geç kalan. Şairin dediği gibi; bir daha yaşamak zorunda kalır, geçmişi anlamayan.. Bazı geceler, bazı insanlar, bazı yerlerde, sahiden karşılaşırlar. Bazı insanlar, bazı şarkılar, bu yüzden unutulmazlar.. Bazı hayatlar, hayal tutmazlar. Bu yüzden, bazı bazı bazı çabuk yaşayıp ansızın kaybolmalar. Bazı bazı bazı..
Reklam
Sözler anlamını yitirince susar insan. Anlamını yitiren sözlerin hatırına susmasak haykırsak içimizdeki asıl bizleri , hikayeleri.. yankılansa kalbimizden çıkıp ağzımızdan dökülen her kelime . Ahh kalıplarımız bizi biz yapmaktan alıkoyan kurallarımız , alışkanlıklarımız ve korkularımız. Evet korkularımız içimden geçeni söylersem ayıp olur , böyle davranmazsam bana küserler , sesli gülersem yanlış anlarlar. Ve daha niceleri .Sizler yüzümüze birer maske olarak yolunuza devam ederken biz o maskelerin altında boğuluyoruz. Ben buyum diyebilenler yaşar hayatı . Korkanlarsa başkalarının hayatını yaşar kendi hayatını yaşayacak kadar cesur olamazlar. Keşkelerden hüzünlerden koleksiyon yapmak yerine bir kere sadece bir kere icimizdekileri dökebilsek . Yetmez mi ? Artar bile. Döktüklerimizi toplamadan devam etsek yola , yaşama. #vebenyalnız #kırmızıbalon
Yaşanmış güzel zamanlar
"Zaman geçtikçe insan çocukluğunu özler , eskileri özler" derlerdi büyüklerimiz. Ama çocukken bunu pek önemsememiştim. Çünkü bir an önce büyümek istememdi bunun sebebi. Evet büyüdüm artık çocuk değilim. Ve her geçen yıl daha çok özlüyorum eskileri eskide olan her şeyi hatta koltuk takımlarımızı , dokunsan kırılacak gibi olan vitrin köşemizi, evimizin kırık fayanslarını , sokakta oynarken yıprattığım kıyafetlerimi bile öyle özledim ki. Hiç aklıma gelmezdi yıllar sonra bu zamanlara dönmek isteyeceğim . Sahi büyüyen insanlar mutsuz mu oluyordu ?Yoksa hayalini kurdukları gibi her şey yolunda mı gitmedi? Hiç bir fikrim yok. Belki evlerimiz büyüdü belki imkanlarımız genişledi. Ve her şey genişledikçe büyüdükçe samimiyet azaldı yalnızlaşdık. Yani birbirimize tahammülümüz kalmadı. Oysa çocukken hayalini kurduğum şeyler bunlar değildi. Hem kim mutsuzluğun hayalini kurar ki ?. Sevmek şimdi o kadar zor ki güven yok bi kere içten bir gülümseme samimi bir selam sıcak bir sarılma ve daha niceleri yok. Sanki bunların hepsi biz büyüdükçe kayboldu . Belki de biz büyüdükçe kötüleştik ,vicdanımız körleşti kulaklarımız sağır oldu... güzel olan o zamanlardaki biz miydik içinde bulunduğumuz zaman mıydı. Ah o zamanlardaki mutlu biz, gülen gözlerimiz ağlamalarımız , kocaman sarılmalarımız, öpüşlerimiz.. benim için yerini herhangi birşeyle dolduramayacağım kocaman bir boşluk kocaman bir keşke olarak kalacak olan kıymetli çocukluğum... #şimdikiben

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kimi zaman çok yorulursun hatta tükenirsin. Yerinden kalkacak kadar halin yokken bir kum tanesi kadar küçük umut ışığı arar gözlerin. Onu bir görebilsem de tekrar inandığım yerden savaşmaya devam etsem dersin . Aradığımız umut ışığı kendini bize göstermez ya da biz bir türlü onu göremeyiz işte o zaman bilin ki o ışık içimizdedir yeniden büyüyüp umut saçmak ister buna izin verin içinize ses verin ruhunuz çiçek açsın! #kalemimdendökülenler
Sahi gidince dertlerimiz kalır mıydı? Bunun için mi gitmelerimiz, yolları sevmelerimiz. Keşke.. Keşke biz gitsek de dertlerimiz, yaralarımız, hüzünlerimiz bize kendini kötü hissettiren her duygu olduğu yerde kalsa. Belki de böyle umuyoruz böyle olsun istiyoruz ama içimizde barındırdığımız her duygu , hafızalarımızın kara kutularında olan her anı bizimle birlikte gelir. Hem onlarda bizi biz yapan güçlendiren parçalarımız değil mi? Her ne kadar kabullenmesek de böyledir. Her şeyin aslı en iyi zıttında kendini göstermez mi ? Siyahın beyazda kendini ispatladığı gibi
Reklam
Reklam
Reklam
Reklam