Sabahleyin yataktan kalkıp, kahvaltı edip, divanına uzanınca başını ellerine alır , gücünü kuvvetini esirgemeden düşünceye dalardı. Sonunda kafası bu sıkı çalışmadan yorulur ve rahat bir vicdanla kendi kendine “Eh bugün insanlık için yeterince çalıştım ,” derdi .