Çoğu insan affetmenin, nefret ettiği kişiyi artık suçsuz bulduğu anlamına geleceğini sanıyordu. Oysa affetmek, geçmişteki acılardan kurtulmak, yaşamımızı ele geçirmesine son vermek demekti. Başkalarını affettiğimizde özgürleşiyorduk.
Uyuyor. Tuhaf bir kaderi olmasına rağmen yaşadı
Meleğini kaybedince ölüp gitti
İşler kendiliğinden olup bitti
Tıpkı gündüzün yerini gecenin alması gibi.
Sayfa 837 - ll. Cilt, Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu