Senem
@Syvzz
Paramedik
132 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sesinde ne var biliyor musun
Bir bahçenin ortası var
Mavi ipek kış çiçeği
Sigara içmek için
Üst kata çıkıyorsun
Sesinde ne var biliyor musun
Uykusuz Türkçe var
Okur Takip Önerileri
Bugün 41.gün
Hem çok hızlı hemde o kadar yavaş geçen koskoca 40 gün. Hayatımda gördüğüm 3.büyük deprem. Mesleğimde ilke edindiğim profesyonelliğimin ilk defa hüngür hüngür ağlamakla bozduğum geçen 40 gün. Hala enkazlarda çalışıp , insanların cenazelerini alabilsinler diye iş makinelerini dua ederek izleyip ceset torbası ile beklediğim nöbetler…
Memleketim Malatyam,
Hatay,Adıyaman,Diyarbakır,Osmaniye,Gaziantep,Kahramanmaraş,Şanlıurfa ,Adana,Elazığ ,Kilis
Her birinize ağladık,hala da ağlıyoruz. Çalıştığım ilde 10 gün boyunca enkazlarda çalışmaktan doğru dürüst ne uyku ne yeme-içme nede düzgün bir uyku uyuduk. Bu fotoğrafı son enkaz günü çekmiştim… şu anda başka bir şehirde hala enkaz beklemek çok acı
Ruhlarınız şad olsun, bu kara günü asla unutmayacağım!
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılmaz bu dertler. Çünkü henüz çaresi de devası da yok bu dertlerin. Düşündüm, herkesin gökyüzünde bir yıldızı varsa, benim yıldızım uzak, karanlık, anlamsız olmalı.
Belki de hiç yıldızım olmadı. İçimde müphem bir arzu: Bir deprem olsa da, bir yıldırım düşse de, sakin pırıl pırıl bir dünyaya yeniden doğsam? Azap çeken bir ruh gibi bekliyor, kolluyor, arıyordum, lakin boşuna!
Dünya, ıssız yaslı bir ev gibi görünüyordu gözüme ve ben bağrımda bir acı duyuyordum. Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya. Gönlümde düğümlenen bir şeydir bu ıstırap, bu kederli hal, kasırgadan az önceki havayı andırıyordu. Hissettim ki benim düşüncelerim de dayanıksız bir avuç kor gibidir, kül olmuştur, bir üflemeye bakar. Birbirine ters düşen öyle çok şey gördüm, birbiriyle çelişen öyle çok şey duydum ki! Artık hiçbir şeye inanmıyorum. Bazı kimselerin ölümle savaşı daha yirmisinde başlar; birçokları da yağı bitmiş lambalar gibi, sessiz yavaş, ecelleriyle sönerler. Yalnız ölüm yalan söylemez! Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır. Kimse göründüğü kadar dayanıklı değildir. Sadece görünmeyen yangınlar, duyulmayan fırtınalar, gizlice çürüyen ruhlar vardır.
Nedir günler, nedir aylar? Benim için bir önemi yok bunların; mezarda olan için zaman anlamını kaybeder.
Sadık Hidayet
Kayısı çiçeklerine söyleyin
Baharın telaşına kapılmasın
Baharı yok bu sene memleketin
Ve kırlarda koşacak çocuk sesleri yok
Kuru bir ayaz var memlekette
Ve mücevher gibi cam kırıkları…
06.02.2023…
Sensiz çok günler..
Ah Anne, çocukken bırakıp gittiğin kızın artık genç bir kadın oldu...
01.02.2009...
Yaklaşık 10 yıldan uzun süredir kitaplığımda olan bu kitabı özellikle okumayarak gideceğim Petersburg 'ta Neva Nehri kıyısında bir cafede kahvemi yudumlarken karanlık çökmeyen o meşhur beyaz gecelerde okumak için bekliyordum. Sonra şunu farkettim ki bir yarın olmayabilir, daha da ertelemenin anlamı yok...
Daha sonra kitabımın fotoğrafını paylaşmak için muhakkak Rusya tatilimi planlayacağım🌸
Fyodor Dostoyevski 
Beyaz Geceler