Selma suzgun
@Szgnselma
Ben hep kendime göre..
Öğretmen
Lisans
27 reader point
Joined on December 2017
Selma suzgun tekrar paylaştı.
Denizden daha büyük bir görüntü varsa o da gökyüzüdür; gökyüzünden daha büyük görüntüyse insan ruhunun içidir.
Sayfa 283 - İletişim Yayınları, Cenap Karakaya çevirisi,4.baskıKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Neler yitirdik bir bakalım, acı adına.
Sevgilileri bunun için yüzüstü bıraktık. Daha çok acı elde etmek için yıkıp gitmeyeceğimiz bir değer gösterin. Nice ana kalpleri kırdık ki gerekçelerimiz onların bizi anlamadığı. Nice babaları yarı yolda bıraktık, soylu geçmişlerinin bizde parlak bir yaşamak arzusu ile bizlere baka baka helak oldular.
Dünya sanki içinde canlı kalmamış da kendisi de ölüme gidiyor.
-Bugün buraya gelirken tertemizlendim. İnanın guslettim. Huzur doluyum. Epeydir böyle bir şey bilmeden yaşadım.
....
Başlama çizgisinde yalın ve yalnız, ...
....
... Yoksa çektikleri acı yaradanı tanımalarına yetecek kadar çok. Acılarını anlamlandırmak, birşeyle tartıp ölçmek bir karşılığı olduğuna inanmak için aşık oluyorlar. Acılarına bir kaynak arıyorlar.
Manaya olan talebin bundan çok delili olabilir mi?
Onları itmeden çağırmalı. Onlara dokunabilmenin elimizde bir aleti olmalı. Hoşgörü mü, hayır.
Sevgi sadece, Yaradan için..
.. Tanınmayacak ölçüde değiştiğiniz için, maddi güçlere hizmetkârlık ettiğiniz için, hakikat peşinde değil, bir düş peşinde seyirttiğiniz için, dünyanın kuvvet dengelerinde yerinizi boşalttığınız için, hakikat yakınlığından gelen akıllı bir merhamet yerine "hümanist" bir hoşgörü edindiğiniz için, katillerinizi tanıdığınız halde gizli gizli onlara hayran olduğunuz için... Ve nihayet mazlumluğu bir karakter gibi kuşanıp aksini düşünemezcesine beğenip benimsediğiniz için...
Galiba sakıncalı bir oyun oynadık.
Ve galiba kabahat sizin."
Öyle bir an geldi ki ağaçlardan, hayvanlardan, havadan, sudan, kuşlardan, denizden, iklimden, zamandan utanmaya başladım.
Şimdi bildim:
Verdiklerinin hepsini aldı ve beni denedi.
Çünkü benden vazgeçmedi.
Tek başına bir okuldu Necip Fazıl.
Biteceğinden korkarak okuduğumuz kitaplar vardır.
Aslına bakarsanız, için için konuştuklarımızın, mantığımızı allak bullak eden seslerin, özlediğimiz bir saadet vaktinin yanık bir kalemi olmaktan başka işimiz ne ?
