Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Okan

Okan
@TSV61
5 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Hürriyet! Hürriyet! Diye çırpınışlarımız, Susturulur, boğulur, bastırılır, Demir kapıların ardında.
Sayfa 32
Reklam
Sana o çok önemsediğin komşularınla birlikte iyi bir hayat diliyorum anne. Umarım kızını değil de onları seçtiğine pişman olmazsın!
Sayfa 44
Hürriyet istiyorum. sal beni zihnim.
Sayfa 33

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Evet haklarımız çoğu zaman işgal ediliyor, engeli olmayan insanlar, bize her anlamda engel olabiliyor. Ama bir şekilde bunların çaresi bulunuyor. Ya insanların zihniyeti? Buna çare var mı?
Sayfa 38
Dudaklarında hala hürriyet, hürriyet. Sonunda kapanmıştı ağır göz kapakları. Zihninde hürriyet, hürriyet.
Sayfa 30
Reklam
Benim hikayem on liarak değildi genç öğretmen
Sayfa 39
Bırakın beni hürriyet! Haklarım!
Sayfa 30
Çünkü bu adam tehlikeliydi. Çünkü yazdıkları tehlikeylidi.
Sayfa 33
Yazmak istiyorum Müdür bey. Kalem ve kağıt. İnanın başka hiçbir şey istemiyorum.
Sayfa 28
Zihnimden sözcükler taşıyor. Kelimeleri içimde daha fazla tutamıyorum. Dökmem gerekiyor, ama nereye, nasıl?
Sayfa 27
Reklam
İçini dökmek istiyordu, dinleyen yoktu. Yazmak istiyordu, imkan verilmiyordu.
Sayfa 28
Ve bu üç mukaddes olmadan, sen olmanın bir anlamı kalmaz. İsmin, dilin ve kimliğin.
Sayfa 18
Sakın ha ismini, dilini ve kimliğini unutma! Sakın kendinden vazgeçme, sakın basklarına, onların yaşamlarına, giyim-kuşamlarına özenme. Sakın unutma! İsmine, diline ve kimliğine dokundurtma yavrum. Çünkü sen busun.
Sayfa 18
Bizim şalimizi da getir minderin üzerinden. İster boynuna dolar, kendini soğuktan korursun. İster boynuna dolar, kendini unutmaktan korursun.
Sayfa 17
Sen de kendinden küçüklere sahip çık, yardım eli uzat. Ekmeğin mi var, böl! Suyun mu var, paylaş!
Sayfa 15
Bana ismimden çok "korkak" diye seslendi hep. Beni çok örseledi. Örseledikçe ben korktum. Ben korktukça o kendi haklılığını savundu.
Sayfa 10
Reklam
Evliliğimizin çatırdadığı ve çocuğumuzun ruh sağlığının yerinde olmadığını gördüğüm şu son dönemlerde anlıyorum ki en büyük korkum beni yenmiş... Babama benzemişim Marta.
Sayfa 10
Ölüm denen şey, insana bu kadar yakın ve aynı zamanda bu kadar uzak nasıl olabiliyordu?
Sayfa 9
Selman duvarlara çoktandır yazmak istediğini çılgınca yazıyor ve o yazdıkça, duvar gözüne bir başka gözükmeye başlıyordu.
Sayfa 32