Simge
@Thimbletack
'var olmanın sonuna kadar koşmalı
ağaçla tanrının buluşma yerine varmalı.'
17 August
787 reader point
Joined on May 2018
Okuma Hedefleri
orada yaşam bir başka yaşamdı
rüzgârdan, gökyüzünden,
yapraklardan ve hiçlikten.
Sayfa 44
“doğar doğmaz bile güneş
eskiydi artık bizim için gün”
Sayfa 39
Sonsuz korkular öğretti bana bu kent,
bir kalabalık, bir cadde tir tir titretti beni,
ya da bir yüzde, kimi zaman gizlice izlenen bir düşünce
Sayfa 38
Reader Follow Recommendations
Yaşam, doğduğun yerden uzakta geçmelidir. Hem kazanır, hem tadını çıkarırsın ve sonunda da kırkında döndüğün zaman her şeyi değişmiş bulursun.
Sayfa 36
Sessizce yürüyoruz bir gece yamacında bir tepenin.
İlerleyen loşluğunda ikindi vaktinin,
beyazlar giyinmiş bir dev
davranışı ağır, yüzü kavruk ve suskun bir dev.
Bize bunca sessizliği öğretebilmek için
çok yalnız kalmış olmalı atalarımızdan biri
Sayfa 35
ben ki
yılın şakıyıp ötmeyen en çıplak mevsiminde
mırıltıya susamışım...
Sayfa 75
iyisi mi ayağa kalkayım
boyaları alayım
kendi yalnızlığımın üzerinde bir kuş çizeyim...
Sayfa 75
elim doğuştan olma renklerinde yüzdü:
bir portakal soyuyordum
şehirler aynada görünüyordu
dostlarım nereden benim?
portakalsı olsun günleri!
Sayfa 74
kapıyı açtım:
gökyüzünden bir parça düşüverdi su bardağıma
suyu gökyüzüyle içtim
yolculuklar var seni düşlerinde görür
uzak köylerde kuşlar var seni tebrik eder
Sayfa 72
Sinemayı çok severdim, karanlıkta kimse görmeden gizli gizli ağlayabilirdim çünkü.
Gecelerim dehşet dolu, rüyalarımsa siyahtı.
Sayfa 63
Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı. Beni dinleyen, bana bakan biri olursa kendime geliyor, yeniden var oluyordum.
Sayfa 62
Kendimi kendi içimde, artık tanımaz olduğum bir bende kaybolmuş buluyordum. Bedenim artık bana ait olmaktan çıkmış gibi oluyordu.
Sayfa 62