Simge
@Thimbletack
'var olmanın sonuna kadar koşmalı
ağaçla tanrının buluşma yerine varmalı.'
17 August
787 reader point
Joined on May 2018
Okuma Hedefleri
Sinemayı çok severdim, karanlıkta kimse görmeden gizli gizli ağlayabilirdim çünkü.
Gecelerim dehşet dolu, rüyalarımsa siyahtı.
Sayfa 63
Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı. Beni dinleyen, bana bakan biri olursa kendime geliyor, yeniden var oluyordum.
Sayfa 62
Reader Follow Recommendations
Kendimi kendi içimde, artık tanımaz olduğum bir bende kaybolmuş buluyordum. Bedenim artık bana ait olmaktan çıkmış gibi oluyordu.
Sayfa 62
Ağlamak istediğim çok zamanlar oldu. Başaramadım. Gözyaşlarımı içimde tuttum.
Sayfa 59
gözlerimde uyku bir şeyler inşa ediyordu
açık bir hava, mırıltı kumları, dostun ayak izleri...
Sayfa 74
insanlar neden bilmezler
bilmezler imkansız çiçeklerde hava soğuktur...
Sayfa 72
Simge tekrar paylaştı.
Zirveye doğru gidiyorum,
Kanat doluyum.
Zifiri karanlıkta yolu görüyorum,
Fener doluyum.
Işık ve kum doluyum,
Ağaç, yol, köprü, nehir, dalga doluyum.
Yaprağın sudaki gölgesiyle doluyum,
"Ama ne kadar da yalnız içim."
