Birtakım mekteplerimiz var; birçok şeyler öğretiyoruz. Fakat hep eksik olan bir memur kadrosunu doldurmak için çalışıyoruz. Bu kadro dolduğu gün ne yapacağız? Çocuklarımızı muayyen yaşlara kadar okumayı adet edindik. Bu çok güzel bir şey! Fakat günün birinde bu mektepler sadece işsiz adam çıkaracak. Bir yığın yarı münevver hayatı kaplayacak... O zaman ne olacak? Kriz...
Alışabilecek misin bari buralara diye sorunca, hafifçe tebessüm edip cevapladı: ''Oğlum insan her şeye alışır, yeter ki yüreğindeki kilitleri zamanla açmayı becerebilsin.''
Farklılıklar, farklı yaklaşımlar, farklı fikirler olduğu için hayat zengindir. Hiç kimse üstün değildir, hiç kimse aşağıda değildir. İnsanlar basitçe farklıdır.