Tuba Dağdaş
@Tuba_Dagdas
Psikolojik Danışman/ Aile Danışmanı
Yüksek Lisans
Denizli
191 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
Arthur'un başarısızlığa uğrayan ruhunu, ikisini ayıran sınırsız uçurumu bir şekilde kapatma ihtiyacı kapladı. Claire'in onun hayatının en gizli sırlarını bilmesini istedi; içinde ve kendisinin bir parçası olmamasını istedi. Claire ancak o zaman, bütün o şeylere sahip olduğunda, sebebini bilmeye, anlamaya başlayabilirdi.
Sayfa 93Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Soruların şimdiki dünyasına girmesine ve onu tehdit etmesine izin vermeyecekti, veremezdi; bu dünyanın, düşüncenin altüst edici gücünü göze alamayacağı kadar hassas bir dengesi vardı çünkü.
Sayfa 78Kitabı okudu
Kadınları ve erkekleri birbirine çeken şey buydu: Ne zihinlerin ya da ruhların karşılaşması ne de bedenlerin çiftleşmesinin karanlık çılgınlığında birleşmesi- hiçbiri değildi. Bağ kurmak gibi belli belirsiz bir ihtiyaçtı, en dantelli kurdeleden daha kırılgan bir bağ. Bunun için didiniyorlardı hep birlikte, dur durak bilmeden ve daima sahiden tek başlarına; bunun için sevip nefret ediyor, toplanıp vazgeçiyorlardı. Yok olur korkusuyla hiç sınamadıkları o küçük iplik için yalnızca; ikiye bölme korkusuyla hiç sağlamlaştıramadıkları o hassas iplik için.
Sayfa 72Kitabı okudu
Körlüğe farklı bir bakış...
Körler ne kadar şanslı, diye düşündü; görmenin acımasız etkisiyle işi olmayan körler: Güzelim karanlıktan oluşan kişisel dünyalarında tek başlarına, yekpare varolan; fiziksel bir şeyin anlamına dair bilgi edinmek istediklerinde, söz konusu şeyi bilgiyi ve anlayışı sıklıkla doğru yoldan çıkaran o görsel aldanma olmadan inceleyebilen ve hissedebilen körler.
Sayfa 70Kitabı okudu
Sandalyesine tekrar yerleşti, usul usul içkisini içti ve gecenin tıpkı okunmamış bir kitap gibi, cümle cümle kendini ele vermesini bekledi.
Sayfa 60Kitabı okudu
... ben gitmeye başladım ve şimdi de duramıyorum, yoksa düşerim. Ve düşersem boğulurum çünkü yüzmeyi unuttum.
Sayfa 49Kitabı okudu
Bir kez koşmaya başladın mı duramazsın.
Bazen durmak, pes etmek, her şeyden vazgeçmek zorunda kalacağımı düşünüyorum. Bir süre hareket etmeden dursam. Ama fayda etmiyor. Bir kere denedim. Hiç başlamamış olsaydım belki farklı olurdu. Ama bir kez koşmaya başladın mı duramazsın.
Sayfa 48Kitabı okudu
İkimiz de bekliyoruz, zaman ve ben. Bu bir oyun, anlarsın ya. Kimin daha fazla bekleyebileceğini gösteren bir yarış. Ve bittiğinde kazananı olmayacak. Nihai tasfiye. Hiçbirimiz kazanmayacak.
Sayfa 48Kitabı okudu
Bir aydınlanma anı...
Dünyanın yarıdan fazlasını gezdim, hep meşgulüm, hiç durmamacasına. Neden hareketsiz kalamıyorum? Neden kendimi yatıştıramıyorum? Gitmek zorunda değilim. Başka kimsenin bu işi beceremeyeceğini söylerken kendimi kandırıyorum. Hep kaçırıyorum. Ne anlamı var, ne gerek var? İş. İş de neymiş? Mazeret. Başka bir şey değil. İşten hiç hazzetmiyorum. Bunu biliyor muydun? Hatta nefret ediyorum. Ama vaktimi alıyor.
Vaktimi alıyor...
Sayfa 48Kitabı okudu
Arthur düşünceli düşünceli yemeğiyle oynarken bir an tarifsiz ve kırılgan bir kopma hissi yakalamayı başardı. Bu zengin, geniş odada yalnız ve tek başına önemliymiş gibi geliyordu. Ne önünde duran suret bir şey ifade ediyordu ne de etrafındaki suretlerin bir anlamı vardı. Varlıklarının tek sebebi onun yüce tefekkürüydü.
Sayfa 46Kitabı okudu
Aşağıya bakınca tek gördüğü anonim bir insanlık deniziydi ama hiç de insanlardan oluşuyormuş gibi görünmüyordu.
Sayfa 43Kitabı okudu
Buradan gitmem gerek, hayatıma çekidüzen vermeliyim, bir anlam bulmalıyım.
Sayfa 38Kitabı okudu
Arthur, kahkaha atmakla acımak arasında kalmaktan açıkça rahatsızdı.
Sayfa 37Kitabı okudu