Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

❀✰Turanə Məmmədova✰❀

❀✰Turanə Məmmədova✰❀
@Turanediii
10 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
320 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
10 saatte okudu
Kalp Muhafızı 2
Kalp Muhafızı 2Beyza Alkoç
7.9/10 · 591 okunma
Reklam
Sesi, kokusu, nefesi ve cümleleri beni öyle kolay rahatlatıyordu ki etkileri tüm ilaçlardan, tüm merhemlerden daha şifalıydı. Hazar benim şifamdı.
Sayfa 294Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ve bizim masalımız tam orada en güzel anını yaşadı. Hazar; kalbimin muhafızı, koruyucusu ve vazgeçilmeziydi. Hayatıma girdiği andan beri bana gücü, sevgiyi, aşkı öğretmişdi. Beni bir harabeden kurtarmış, bana gerçek bir ev vermişti. Her şeyden de öte, ruhum artık solmuş çiçek tarlalarının arasında, kuzgunlarla yürümeyecekti çünkü artık çiçekler bizimdi.
Sayfa 286Kitabı okudu
Bir gün ne olursa olsun evime döneceğimi biliyordum ama bir esir olarak döneceğimi asla tahmin etmemiştim.
Sayfa 268Kitabı okudu
Reklam
Her insan bir noktada kendini toparlamak zorunda kalabilir. Kendini düştüğü çukurdan çıkarmak, üstünü başını çamurlu elleriyle temizlemek, temizledikçe daha çok çamura bulanmak ve bu döngüden bir türlü çıkamamanın buhranlarında kaybolmak zorunda kalabilir. Olur, olmaz değil. İnsanız, kirlenebiliriz, batarız ve çıkarız, tepeyi de görürüz dibi de. Temizlemeye çabaladıkça kirletebiliriz de kendimizi, hayatı elimize yüzümüze bulaştırabiliriz. Zira hayat bazen inatçı bir çamur birikintisidir. Yeri gelir düşer yeri geler kalkarız ama vakti gelir, karşımıza tertemiz bir göl çıkar ve işte o zaman anlarız temizlenme vaktinin geldiğini. Hayat sana çamuru da verir suyu da. Seni düşürür de kaldırır da. Sen yeter ki devam et, çamurun sonu zaten çıkacak suya.
Gözlerinin önünde olan birine bile sonsuz bir özlem duygusu beklemek miydi aşk?
Sayfa 259Kitabı okudu
Sonsuz acı da sonsuz mutluluk da yoktu, ardından ağladığımız herkesin hatıraları hep bizimle yaşayacaktı ama günün birinde her acı sona erecek, her mutsuzluk bitecekdi.
Sayfa 233Kitabı okudu
Bazen sarılmak en büyük ilaçtı ve herkesin bir çift kol arasında dinlenmeye ihtiyacı olurdu.
Sayfa 221Kitabı okudu
... "Aşık oluyoruz, nefret ediyoruz; kusurlarımız, sınıflarımız var. Hem güçlüyüz, hem güçsüz. Ne kadar diretirsek diretelim kendimizi olmak istemediğimiz bir çok şeyin içinde buluyoruz. Bir masanın başında yapayalnız yemek yerken mesela. Yalnızlık kimimiz için çukurken, kimimiz için kıyı. Bazılarımıza boğuluyor gibi hissettiren şeyler, bazılarımıza kurtulmuş hissettiriyor ama bir noktada her birimiz hayatta aynı şeyleri farklı sebeplerle tadıyoruz. Kaybetmeyi tadıyoruz, kazanmayıda. Gözyaşının tadını da biliyoruz, gülümsemenin huzurunu da. Benim saraydakı odamda hissettiklerimi bir başkası yıkık dökük evinin soğuk odasında hissediyor. Yer, zaman, sınıf; hepsi önemsiz... Aynı köklerden geliyoruz, hiç birimiz üzerimizdeki kıyafetler değiliz. Ne kadar kalın giyinirsek giyinelim hepimiz üşümenin tadını biliyoruz. Her insanın kendini yorgun ve güçsüz hissetdiği noktalar var. Hepimiz o noktalardan geçtik, geçiyor ve daha fazlasından da geçmeyi bekliyoruz. Atlatamayacakmış gibi hissetdiğimiz bir sürü zorlu nokta aslında her birimizin hayat yolunda var. Nasıl ki bazen açken doymayacağımızı sanıyoruz, bazı zor duygular da aynen böyle hissettiriyor. Yollarımız farklı, kusurlarımız farklı, hatalarımız farklı ama köklerimiz aynı. 𝑂 𝑦𝑜𝑙 ℎ𝑒𝑝 𝑎𝑦𝑑𝚤𝑛𝑙𝚤𝑔̆𝑎 𝑐̧𝚤𝑘𝚤𝑦𝑜𝑟 𝑣𝑒 𝑜̈𝑦𝑙𝑒 𝑦𝑎 𝑑𝑎 𝑏𝑜̈𝑦𝑙𝑒, ℎ𝑒𝑟 𝑦𝑜𝑘𝑢𝑠̧ 𝑏𝑖𝑟 𝑔𝑢̈𝑛 𝑏𝑖𝑡𝑖𝑦𝑜𝑟."
Reklam
Okumadan geçmeyin derimmm. Diğer yarısını da paylaşıcam.
"Bir gün bir ok saplanır kalbine, yaralar seni. Öldürmez ama izi kalır hayatın boyunca ve kalbinde taşıdığın her iz, ölümden beterdir; bunu en iyi sen bilirsin. Bunu sana hangi tarihten, kaçıncı yüzyıldan, dünyanın hangi noktasından yazdığımın bir önemi yok. Yüzyıllar boyunca aynı şeyi hissedip, aynı tepkileri verip, aynı hataları yapıp aynı duyguları keşfettik. Bambaşka insanlarız, ama çiçekler gibiyiz, farklı köklerden doğuyor, aynı şeylere dönüşüyoruz. Görüşlerimiz farklı, karakterlerimiz farklı ama hepimiz nefes alıyor ve nefes veriyoruz. Üzülüyor ve mutlu oluyoruz, gülüyor ve ağlıyoruz. Doğuyor, büyüyor ve ölüyoruz.İşte bu yüzden birbirimizi anlıyoruz."
Sayfa 199Kitabı okudu
Kimileri aralarında olan duygu yoğunluğunu aşk sanır ama aslında o aşk, zehirli aşktır.
Sayfa 196Kitabı okudu
Savaşçı olmak erkeklere mahsus değildir ve insan yalnızca kılıçlarla savaşmaz; kelimelerde birer silahtır, beyinler de savaşır.
Sayfa 108Kitabı okudu
Hər gün heç kimin oxumadığını oxu. Hər gün heç kimin fikirləşmədiyini fikirləş. Hər zaman eyni fikirdə olmaq beynə ziyandır. Kristofer Morli
Sayfa 287Kitabı okudu
72 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.