Feyza Can Aydoğan
@TurkceciFeyza
İstemeden varım ve istemeden öleceğim.Olduğum şeyle olmadığım şey arasında,hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.
Öğretmen
Gazi Üniversitesi/Türkçe Öğretmenliği
13 Ağustos 1993
69 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Şu anda okuyor
%78 (132/168)
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Benim için insanlar alemi denen yer ,her şeye karşın korkunç bir yerdi.Kesinlikle her şeyin tek bir hamleyle neticelendiği sevimli bir yer değildi.
Sayfa 88
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar.Pamuk yün bile yaralar onu.Neşeden bile incinir.
Sayfa 52
Tüm kadınlar aklımı karıştırıyordu.Hayatlarını sürdürürlerken akıllarından neler geçtiğini anlamaya çalışmak bir solucanın düşüncelerini okumaya çalışmaktan daha karmaşık daha zahmetli ve daha rahatsız ediciydi.
Sayfa 31
Kadınlarlayken ince bir buzun üstünde yürür gibi hissediyorum.Bana neredeyse tamamen anlaşılmaz görünmüşlerdir.Karanlıkta yürür gibiydim zaman zaman kazara kaplanın kuyruğuna bastım ve bunun sonucunda korkunç bir yaralanma yaşadım.Erkeklerden yediğim dayakların aksine bu yaralar gözükmüyordu.Bir tür iç kanama gibi içeriden ve akla gelebilecek en tatsız şekilde zarar verdiler bana.
Sayfa 29
Utanç dolu bir hayat yaşadım.İnsan yaşamı denen mefhum hakkında hiçbir fikrim yok.
Sayfa 11 - Kitabın ilk cümlesi!
Susuyordum.Çünkü Antik Yunan tiyatrolarındaki gibi her lafın çok özel anlamı olduğu anlardaydık.Çünkü bu anlarda tek bir söz bile içinden ne akacağını bilemediğin kapıları açabilirdi.
Sayfa 143
Bir kitap okudu
Benim onda hissettiğim ama söylemeye cesaret edemediğim yanları kendi görsün istiyorum.
Sayfa 119
Çünkü insanın “çıkarı” onun için iyi ya da anlamlı olanla özdeş değil.Belki o acı onun için gerekliydi.Kim bilebilir belki dışardan “onun çıkarına aykırı” gibi görünen şey ona lazımdır! Bir insanın çıkarından daha gizemli bir şey yok hayatta.
Sayfa 114
Bu evlilik,tahta kurtlarının yediği ahşap bir masa gibi kolayca parçalara ayrılacaktı, çünkü bu karı kocayı artık sadece alışkanlıklar bir arada tutuyordu.
Sayfa 76
Sanat ve düşünce dünyasına egemen olan o serinkanlı, ılımlı iklim düzeni sanki bir daha geri gelmeyecekti.İnsanların ruh dünyası bir yanardağı gibi alev püskürtüyordu; duman ve zift! Ölüm korkusu gelmişti,insanlar çılgınca bir çabayla kendilerini para kazanmaya vermişlerdi.
Sayfa 46