sitem
Kırgın ve duygularını kaybetmiş bir insanı
İyileştirmeye çabalamayın.
Onu kendi yanlızlığına bırakın.
Kendini keşfetmesine kendi aidiyet duygusuna kendi varmak zorunda onu olduğu gibi kabul edin
Çiçek bile solunca kendi sapına dayanır.
“bir insanı bulunduğu mevki ile değil de göz koyduğu mevkiyle değerlendirmek gerekir ”
-Tolstoy
Manifesto ve polemikler diyaloglar denklemler her biri birleşicek zaman zarfında zaman en kutsal ilaçtır
Her şey bazen akışını bırakılır müdahale etmek istisna ister
Gerçeği görmek ve geleceği hisetmek bazen elimzde olur
Yön verip yolun seyrini değiştirmek
Kendine hüküm verebilen insanların özünden gelir toksik olan şeyler zamanın gerisinde kalır platonik olmak zaman kaybı olabilir
Hayaler nazarında hayal olarak kalır
Bizim senfonimiz hedeftir haykırışımız hedeftir planlardan insanlar uzak tutulur çünkü her zaman aşağı çekmek onların hazmedemediginden gelir
Düşünce en kutsal araçtır
Zapt edemiyeceği akıl yoktur
Hedeflerin ve planların senin her zaman Kılıcın olsun her bilediğinde hedefini gerçekleştir.
istenileni değilde istediğimizi yapacak çağdayız 💙
Okur Takip Önerileri
Teşekkür ediyorum küçük şeylerden çok mutlu olan bir insanı duygusuz bir insana çevirdiğiniz için.
Gereksiz düşüncelere kapılmayın sadece o an yapmak istediğinizi yapın mutluluğu o zaman hissedeceksiniz.
Suistimal
İnsan hayatı boyunca bir çok badire ve zahmet içinde yaşamayı seçer.
Hep bir savaş içerisindedir din,dil,ırk ve mezhep ayrımcılıkları hiç bitmez.Bunu kendine amaç edinmiştir.
Bir çoğu farkına varmadan içinde bulur kendini, peki bunları aşılayan olanak ne televizyon mu sosyal medyama üst tabaka dediğimiz politikamı ?
Hangilerinin bilincindeyiz peki hangisine ağır basıyoruz, bir çoğu kendi hür özgür iradelerini olmadığına inandırılmıştır mertebe ne derse onu uygulamak zorundadır , zihinsel çöküş olarak tanımladığım bu kavram sizce nasıl mest edilir nasıl insan oğlu kendi benliğine kavuşur özgürlüğüne nasıl tatmin olur insanoğlu ?
Rıhtımlara doğru
gecenin sessizliği vurmuş ruhuma
kumsalın durgunluğu kapsamış sanırsam zihnimi
zifiri karanlık sarmış gözlerimi
denizin hisizligi çalıyor vaktimi sanırsam
ay ışığı belirir birden bire
o taze ıslak kokusu sarmış sanki
yağmur damlacıkları çökmüş saçlarıma
sakin lilikral tiz sesiyle kafiye uyduruyor sanki
hissizce uyku kaplar bedenimi
derin bir şekerleme gibi .
ZEBANİLER GÖÇÜ
Yolun sonu,dediğimiz müzderip olay sadece
insan alıntılarındanmı gelir sizce ?
Aslında sadece kendimize biçtigmiz kafesmi bizi esirger.
içine haps olmuş gibi .
İstersen doğuya istersen batıya dünyanın he neresi olursa olsun o kafesin içinden kurtulamayız .
Çünkü onu biz tasarladık içinde dolanıp dururuz.
Peki neden kafesin içinden çıkmak istemiyoruz.
sizce de belirsizlik insanı öldürmezmi ?
Evrensel bir bakış açısının her zaman farklı yönlerine bağlı olduğunu fark etmiştim descarets mi Sokrates mi sorusuna her Sokrates önde olmuştur descarets biraz daha melankolik kaçar içten içe benim için bir baş yapıt tasarlamak istersem insan beyninin incelikleri ve beyninin yüzde kaçını kullanabileceğini hakkında bir çok araştırma bağımsız olarak uyarlandı
Fikirler ölmez yazılar kalır anonimler uçar dahada komiği aslında Yunan mitolojisinden gelir sizce inanırmıym bir ütopya misali sanki hayalin dışında
Bir derviş gibi meftun mu yoksa
Bir kral gibi hükümlümü olucaz diye düşünürken araştırdığım bulduğum şey mantığın. Tek bir yönü oldu
Hem Sokrates ten hem Yunan mitolojisinden hemde dervişten öğrendiğim şey bir meftun deniyelim de kraliçe olurdu her halde
Âlemlerin kapıları açıldı içeri girdi koca bi NEFeS sindi hemen oracıkta,
ademin çıplak bedenine ve havanın yönlerine!
Ah şu akılsız beşer düşünür de durur bir kelam giydirmek için güzel dursun günahları arş-ın sinesinde ah onlar vah onlar inancın olsun der
..
can kafeste uyur iken bir güzel geldi
açtı tüm kapıları gönül anahtarıyla
yandım durdum yıllar geçti serden geçtim düştüm
eridikçe can cevherim ruhum öldü zannettim
yandıkça gördüğüm BEN SANDIĞIM BEN BEN DEGİLMİŞiM!
Bir ayna yok doğru fakat bir çift göz var bir ayna yok doğru,
fakat cennetini bulmuş bir bedenin içinde, sende!
tanrı beni senin kaburgandan yaratmış kaburgan sessiz kalabilir bu konuda ben gibi eksik ama mucizileri gerçekleştirmiş "O"na seslen sor anlatır