varlıklar arasında boş yere kendine model ararsın: senden uzağa gidenlerin sadece lekeleyici ve zararlı vehçelerini edinmişsindir. bilgenin tembelliğini, azizin tutarsızlığını, estetin ekşiliğini, şairin edepsizliğini ve hepsinde bulunan kendi ile geçimsizliği, gündelik şeylerdeki kaypaklığı, sadece yaşamak için yaşayandan nefret etmeyi. safsan, çirkefin pişmanlığını çekersin, kirliysen edebin, hayalperestsen kabalığın. olmadığın gibi hiç olmayacaksın; ya olduğun gibi olmanın hüznü…