Eda üzel
@Uzeleda
AU- Yerel Yönetimler
Çorlu
51 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
224 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
'Çocuklar vicdan azabı çekmezler. Çünkü vicdan azabı çekilecek olaylar için daha zamanları olmamıştır. Vicdan azabı çekilecek işler yapmak için büyümek, büyük adam olmak gerekir. '
Sayfa 65Kitabı okudu
Senin eğitiminin ve kendi itaatkarlığımın bir sonucuyum.
Senin fikrin doğruydu, başka her fikir çılgıncaydı, aşırıydı, kaçıklıktı, normal değildi. Bu arada özgüvenin öylesine büyüktü ki, tutarlı davranma zorunluluğu hissetmiyor, ama yine de haklılıkta direnmekten vazgeçmiyordun. Bir konuda hiçbir fikre sahip olmadığın da olurdu, bu yüzden konuyla ilgili olası tüm fikirler istisnasız yalnış olmak zorundaydı. Örneğin Çeklere söverdin, sonra Almanlara, ardından Yahudilere; üstelik ayrım yaparak değil, her konuda söverdin ve sonunda geriye senin dışında kimse kalmazdı. Benim gözümde, haklılıkları düşünceyi değil kendi şahıslarını baz alan bütün zorbaların sahip olduğu o muamma özelliği edinmiştin. En azından bana öyle gelirdi.
Yöneticilerin ve ritüellerin gücü, yavaşça, çok yavaşça istediğimiz gibi yaşama özgürlüğümüzü öldürecektir.
Sayfa 146Kitabı okudu
' En doğru yasa bizi özgürlüğe götürecek olandır.'
Bizi sınırlayan her şeyi bir tarafa atmalıyız.
Düşüncelerinizin zincirlerinden kurtulun, bedenlerinizin zincirlerini kırın...
Sayfa 91Kitabı okudu
Cehaletimizi kırabiliriz, becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekamızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi, özgür olabiliriz!
Sayfa 31Kitabı okudu
“Geçici düzenler köpükler gibi uçar gider,”diye mırıldandı,belli ki bir şiirden dize okumuştu.”aynen öyle köpükler gibi,geçici.İnsanın bu dünyadaki bütün çalışması köpükten öte bir şey değil. İnsan kendine faydası olacak hayvanları evcilleştirip düşmanca davrananları yok etti, toprağın yabani bitki örtüsünü temizledi. Ama sonra insan yok oldu ve ilkel hayat geri dönüp onun elleriyle yaptığı her şeyi silip süpürdü.
"Bize yiyecek getirenlere özgür insanlar derdik. Ne şaka ama... Yöneten sınıflar olarak bizler bütün toprakların, bütün makinelerin, her şeyin sahibiydik. Yiyecek getirenlerse bizim kölelerimizdi. Ellerindeki bütün yiyecekleri kendimize alır, aç kalmayıp çalışarak bize yiyecek getirmeye devam etsinler diye onlara da azıcık bir şeyler verirdik...”