Zen guruları satori yani aydınlanmaya ulaştığında dünya sahnesindeki bu dramatik oyuna kocaman gülermiş. Doğu’nun aksine batı felsefesinde gülmenin, neşenin yadırganması Batılıların Hintli gurulardan daha bilge olmaları, gerçeklikten daha gerçeğe ulaşmaları ile ilgili değil; henüz doğduğun anda günahkar olduğunu düşünerek dünyadaki tüm varlığını suçluluk içerisinde geçirmeni bekleyen dinlerin tortusu. Velhasıl dini aşmak yetmiyor, tüm değer yargılarına işlemiş tortularını da kazımak gerekiyor. Neyse ki batı-doğu hattında “holistik” (bütüncül) bir bakış açısı geliştirebilecek kaynaklara erişimimiz, özgürlüğümüz var. Gülmeyi küçümseyen tüm çileci öğretilerden tiksiniyorum. Köle ahlakını erdem diye satan her öğretiyi de reddetiyorum. Hayat hiçbir şeydir ve aynı zamanda ironik bir biçimde her şeydir, bol bol gülün. :) Olabildiğince.
// Dilozof