Kırık yalnızlığın senfonisi ince belli bardağı dolduruyordu. Yakamoz ufuğa gelin olmuş son vapur geçiyordu limana yakın bir yerden. Dalga sesleri dost kahkalarına hayal meyal eşlik ediyordu. İçimdeki dost bana seslenirken ben yabancı bir sesin ardı sıra gidiyordum. Saatin varlığından habersiz cepleri delik aklım yüreğimin tenha köşelerinde cirit atıyordu. Hey sen yarım akıllı ! Noksan olan bu sevdanın peşinden dön !