Belki de bizimki kadar sevmiyordur. Ama aşkta eşitlik olmaz ki zaten.
Sayfa 168Kitabı okudu
Üzerimde bir yorgunluk var; bedensel bitkinlikten çok, duygusal bir yorgunluğa benziyor. Çalışırken kayboluyor ama yalnız kalınca yeniden depreşiyor. Sanırım yaşamımın en kötü dönemini geçiriyorum.
Sayfa 98Kitabı okudu
Daha önceki kavgalarımızda da böyle olurdu; her seferinde Sevim gözyaşlarını tutamaz, ben de onun yüzünü ellerimle kurular, sonra da tutkulu bir sevişmeyle barışırdık. Ama bu gece sevişmeyi istemiyordum.
Sayfa 76Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Adam yalpalayarak yanıma çöktü. Başını
sallayarak, durmadan aynı şeyi tekrarlıyordu. Ama dili dolaştığı için ne söylediğini anlamakta zorluk çekiyordum. Sonunda çözdüm. Yaşam ağlamaya değmeyecek kadar saçmadır. Diyordu, haklısın diyerek boynuna sarılıp ağlamaya devam ettim.
Sayfa 75Kitabı okudu
Yıldırımla aramızdakine benzer bir ilişki kurmaya çalıştım, olmadı. Önce yetenekleri sınırlı diyerek Mustafayı suçladım, sonra anladım ki ben de Yıldırım değilim.
Sayfa 23Kitabı okudu
Onu daha önce hiç görmemiş olmama karşın aramızda çözümleyemediğim bir bağın varlığını hissediyorum.
Sayfa 8Kitabı okudu
Yatakta zıplamak, çocukluğumdan anımsadığım büyük bir depresyon gidericidir.
Sayfa 364Kitabı okudu
Çünkü şairler aşklarına asla ihanet etmezler.
Sayfa 202Kitabı okudu
Sahiden de sevginin iyileştirici bir gücü vardı. Elbette yalansız olanın, çıkarsız olanın, hakiki sevginin. Eğer sizi samimiyetle seven bir kadın varsa, mutlu olmanız için yeterince sebebiniz var demekti.
Sayfa 201Kitabı okudu
Ama öğrenmek, bilmek değildir. Bazen bizzat bildikleriniz bile sizi yanıltabilir.
Sayfa 151Kitabı okudu
Dünya bensiz de dünya. Yerim de dolar, vazgeçilebilir, unutulabilirim de. Ben yokum diye hayat bir yerde bitmez. Herkes ama herkes bensiz hayatına devam edebilir. Evet, dünya bensiz de dünya. Sevilmeyebilir, aldatılabilir yenilebilirim. Hayat hep devam eder. Öğrendim, öğrettiler.
Bu kargaşanın, bu acımasızlığın, bu hoyratlığın içinde biz, birbirine sığınan iki çaresiz insanız.
Sayfa 84Kitabı okudu
Uzaklaşacaktı elinden tuttum, mis gibi yemek kokan parmaklarına sıcacık bir öpücük kondurdum. İnsan olan sensin Evgenia, onların ne olduğundan çok emin değilim.
Sayfa 84Kitabı okudu
Birden eve gitmek istemediğimi anladım. Neden bu duyguya kapıldığımı bilmiyorum ama bu geceyi insansız bir odada geçiremeyeceğimi hissediyordum.
Sayfa 82Kitabı okudu