“Müstehaktır” diyerek insaftan vazgeçilmez,
Zorda kalınsa bile hayduttan dost seçilmez,
Bulutlardan yağacak rahmet gecikse dahi,
Vebal akan çeşmeden tek damla su içilmez.
Abdurrahim Karakoç
Gönül isterdi ki şairane bir şımarıklıkla yaşayalım.
Lakin başımıza ne geldiyse birkaç filozofun karın sancısı yüzünden geldi.
Ne boyunda fular, ne elde kalem ne de ortada şiir...
Ka bêje gul sînemê
Tû çima hewqas li me zorî
Ser singa te delalê hezaran me şitil danî
Ma ne bese xeyalê
Sedê salan ser bihorî
Me pir date gul ên sor
Bibîne emin xwazgînî
Mala ên me par par bune
Dilê me buye çar kerî
Şîreta te li me çîye
Neyar ketine ber derî
Ma ne bese sînemê
Fermanên li ser me barî
Îro roj dem hatîye
Ku em bin yek dil yek serî