Halef Caymaz
Halef Caymaz
@Xelef_Caymaz
Gaziantep Üniversitesi, Felsefe (Mezun)
Şanlıurfa Suruç
Şanlıurfa Suruç
110 reader point
Joined on November 2018
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kimlik
Kimlik, kimler tarafından ne şekilde tanımlandığımızın belgelenmiş hâlidir. Yaşam düzlüğünde atılan her adım yeni bir kimliğin oluşumuna yol açar. Ve işte kahrolası düzen yüzünden bazen dışlanır bazen de dahil ediliriz kimi gruplara. Sırf bundan ötürü Serengeti'de bir antilop olarak doğmak vardı. Çok çok bir aslan veyahut timsah tarafından yenme derdiyle yaşanılırdı. Dinin, ırkın, rengin, sağın, solun canı cehenneme...
Uzun süre önce okuduğum bu eser gerek okuyucusuna sunduğu düşünce serüveni yönüyle gerekse de kahramanın yaşadıklarını derin bir duygu ve düşünce karışımı tarzında sunması yönüyle son derece ilgimi çekmişti.
Bilindiği üzere insan en çok zaptedilği zaman kendini masaya yatırır ve varoluşunun aslını astarını ölçüp biçmeye yönelir ve bu ölçüp biçme sürecinde ilk ele aldığı şey var edilişinin nedenine, daha sonra da varolmasının nasılına cevap aramaya çalışır. Bu eserde gördüğüm de tam da buydu. Kahraman, Tanrıyla bir hesaplaşmaya oturur. Önce kendisinden başlar ve daha sonra bunu başka bir boyuta taşır....
Kendini bilmeyen insan, maruz kaldığı şeye kızar, mahrum bırakıldığı şeyi suçlar. Bu her zaman böyledir. Örneğin ulaşmak istediğiniz toplumsal kademe sizi ne kadar uzaksa yani o kademeye ulaşmanızın imkanı ne kadar az ise o derece kademeyi suçlarsınız. Yine aynı şekilde bir insanın eğitimi ahlakı düşünce yapısını çekemiyorsanız yani insanın entelektüel durumu sizi bir alt kademeye düşmeye maruz bırakıyorsa her halükarda kızgınlığa yonelirsiniz, bu kızgınlık sizi suçlamaya suçlama da öç almaya yönlendirir...
Felsefe Parçaları ya da Bir Parça FelsefeSoren Kierkegaard · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2013694 okunma
Reader Follow Recommendations
Wicdan, Nizam, Raman û Felsefe
Mirov carna xwe ji bedêna xwe xelas dıkê û xwe ji bo heqiqête dıke feda, hêz û nefse durtır guhê xwe dıdê ser vicdanâ xwe.
Wicdan ji bo mirovatiye tışteki pır bı qedr û qiymete, Mirovek kû deste xwe bıde sêr wicdana xwe we vexte dıkeve riya heqiqete.
Em dıkarın bejın kû heqiqet dı bedêna mirov da dengê xwedeyê, çaxa mirov tê rûyê dınyayê, berî aqıl bı wicdana xwe dıhıse. Edalet, nizama tabiete, rehmdari û piyarî tehm dıkê...
Melayê Bateyî ji felsefeya xwe da behsa edaleta Xwede, mirovatiyê û wicdanê dıke. Mevludâ Şerif de meteforeke bı mefizikî tışten kû me jor heşmartın nıvisandiyê.
Weki Melayê Bateyî Feqiye Teyran ji felsefe ya xwe da ji qalê nizama jiyana û tışten metafizikî dıkê. Her tım tırsek dı dılê mirovda heyê ku ew tırs ji tışten kû ji ramane mezıntırın. Feqiye Teyran qıseya Zembilfiroş de ji qale ev tırsen ramane mezıntır dıke.
Lı ser habune Søren Kierkegaard ji felsefe ya xweda ji buna tırse hemû tışten metafizikî nivisandınê. Nîşaniya xweye "Tırs û Cırıfîn" de qale Hz. İbrahim û wicdane wi û edaletê xwedê dıkê.
Netice ewê kû filozofê Kurd hertım tıştê metafizikî û maddi bı hevrê temam kırınê.
Ne bı tenê tıştê metafiziki ne ji bı tenê tıştê maddî bondor kırıne. Ji ber ku Xwedê hertışt bı hêvre bı nizamêke afîrandiyê jı bo wê mirov ji ramanen xwe bı tıştê heyî hîdûd dıgrê...
Objeleşme, Herkesleşme Ve Hiçleşme...
Standart benlik+ stabilize eşitlik+manipüle edilmiş insanlık=Beşeriyet
Kapitalizm bizi giydiriyor sanıyoruz ama çırılçıplak ortadayız.
Çıplaklık meselesi insanın varoluşundan beri devam eden bir meseledir.
Tanrı bizi çıplak yaratıyor ve biz zamanla kendimizi inşa ediyor ve örtüyoruz. İnsan sürekli bir inşaat alanıdır ve dasein/onlar(Heidegger'in kullandığı kavramdır) insanın inşasına malzeme taşıyan mekanizmadır. Din, kültür, ahlak,tarih, bunların hepsi insanın inşasında çimento, kum, briket, demir niteliğindedir.
İnsan inşa edilme sürecinde örtünür, saklanır ve kendine dair şeyleri başkalarından sakınır burada ki sakınır ibaresini avret, ahiret, maneviyat, mahremiyet babında kullanıyorum
Günümüz post-insanlık diye tabir ettiğim bu çağda tek düzeleşme, merkezleşmenin altında yatan herkesleşme ve ardından gelen hiçleşme evresi. İşte bunların hepsi kapitalizm'in insanı ojeleştirme çabasının büyük başarılarından dır.
Kapitalizm'in başlangıcı insanın çöp ürettiği çağa tekabül ediyorsa o halde insanlığın da sonu çöpleştiği bu çağa denk düşüyor. Evet dünyanın sonu gelmeyebilir, gelsede boş ay da ülkeler var gider beşer beşer yaşanılır, hatta kıyamette kopmayabilir. Ama mutlak bir sondan bahsedebileceksek o da insanlığın sonudur.
