Hayatımda ciddi anlamda ara vere vere okuduğum tek kitaptı. Kahrolarak okumak bu olsa gerek. Leyla'm benim narin bebeğim. Meryem; hak ettiği sevgiyi asla alamayan nadide çiçeğim. Fariba sarılıp avutmak istediğim ama bir o kadar da sinir olduğum anne. Nana, sana bu erken veda ediş yüreğimi bir kağıt gibi yaktı keşke senin de bir an olsun mutlu
Gayet iyi anımsıyordu. Onsuz zamanın nasıl uzadıkça uzadığını, nasıl yolunu, dengesini yitirmişçesine oradan oraya sürüklendiğini. Onsuz bir yaşamla nasıl başa çıkardı?