Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nehir

Unutma, mahkûmiyet hiçbir zaman tek taraflı olmaz.
Sayfa 45 - İndigo yayınlarıKitabı okuyor
Reklam
Bazen soruyu dile getirmeden de sorabilirdiniz ve karşınızdaki kişi size tek bakışıyla cevap verebilirdi.
Sayfa 30 - İndigo yayınlarıKitabı okuyor
Fazla düşünceli bir insan olmanın ağrısıyla yaşama tutunan her insan bilirdi, bizi bu hayatta kimse değil, kendi zihnimiz yenerdi.
Sayfa 331 - Dokuz yayınlarıKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Önemli olan kimi yaktığın değil, kime yandığındır. İnsan değer verdiğine yanar, değer vermediğini yakardı.
"İnsan kolayca sever ama kolayca nefret edemezmiş çünkü sevginin sahtesi olsa da nefretin sahtesi olmazmış."
Sayfa 292Kitabı okudu
Reklam
Dünyayı sevgi kurtaracak diyenler sevgisizliğin bir gün yok edeceğinden habersizlerdi. Sevgisiz büyüyen çocuklar hiç tatmadığı o duygunun acısının dünyadan çıkaracaktı. Şimdiyse piyanoyu dünyayı alt etmek için çaldığımı bilselerdi; ellerimde yüksek ihtimalle kelepçe olurdu. Çünkü sevgisizlik bir savaş başlatırdı.
Sayfa 57 - RenKitabı okudu
"Birisi çıktı ve bir arazinin etrafına bir çizgi çekti, sonra burası benim dedi. Orası onun oldu. Sonra başka birisi bir yeri daha sahiplendi. Bir diğeri başka bir yeri daha... İlk burası benim diyene yenildi dünya. Yaşamak için doğdukları topraklarda hak iddia edecek kadar aşağılıklardı, değil mi? Sonra herkes burası benim demeye başladı. Dünya hepimizin değil miydi? Niye birbirimizden çaldık onu, hayvanları bile ormanlardan dışarı attık, burası da benim dedik... Ağaçları yaktık, burası da benim dedik... Bazı insanlar bazı insanlara bu bile benim dediler, değil mi? Rengine göre, diline, dinine, göre ayrıştırdılar bizi; sen onlardansın dediler, sen bunlardansın, sen hizmet edeceksin dediler, çünkü burası benim... Birisi çıktı ve bir arazinin etrafına bir çizgi çekti, o çizgiyi geçemeyenler yenildi."
Sayfa 237 - Ephesus
"İnsan kahkahalarla gülüyor, mutluluktan yerinde duramıyor diye iyi sayılmamalıydı. Biliyordum ki en çok gülenler aslında kalplerinde en çok acıyı saklayanlardı."
Sayfa 386 - Martı
"Okuduğun kitaplar ruhunu doyurmalı, karakter gelişimine ve hayata bakış açına katkı sağlamalı. İster klasik kitaplar oku ister edebi yönü zayıf dene kitaplardan. Aslında önemli olan ne okuduğun bile değil, ne için okuduğun."
Sayfa 199 - Martı
"Her şeyi kitaplarda tükettim ve sanırım o yüzden, bu hayatıma hiçbir şey kalmadı."
Sayfa 305 - EpsilonKitabı okudu
Reklam
Üç satırlık hayatları ne çok büyütüyorduk gözümüzde. Bir hayat yaşayıp gidecektik şu dünyadan, bir geçip gidecektik işte şu caddenin kenarından; belki bir kahve içip bir kaç zar alacaktık tavlada. Biraz gülüp biraz ağlayacaktık sadece. Biraz sevecek, biraz da kızacaktık. Botlarımızı ıslak kaldırımlara basacaktık biraz, yağmura yakalanıp sokaklarca koşacaktık bir yerlere; bir yerlere gidecektik işte, bir yerlerden de dönecektik elbet. Birkaç bebek görüp birkaç kişi kaybedecektik bir de. Biraz çemkirip biraz da affedecektik. Bir anda var olduğumuzda şu dünyadan, yavaş yavaş yok olup gidecektik.
Sayfa 344 - EpsilonKitabı okudu