" Doğruldum, çaresizce biraz daha hava çektim ciğerlerime; göğsümün derinliklerinde, bunun alabileceğim son soluk olduğunu biliyordum.
Ve o son nefesimi de ona verdim. Sahip olduğum her şeyi ona, sevdiğim kıza verdim. O bunu hakediyordu."
Sadece dilim değil, bütün hücrelerim "şükür" dedi.
İşte gök mavi.
İşte mavi ölsem de,her şey tam gibi.
İşte şimdi o gün durdurduğum yaşım saymaya başlayabilirdi.
24 saat bile olmadan okuduğum bir kitaptı. Onur'a biraz sinir olsam da yine de sevdiklerini korumak için yapıyordu her şeyi. Zeynep Akay yine çok güçlüydü.
Beyza Alkoç'un kitaplarını hep sevmişimdir. Ne zamandır Karantina'yı okumak aklıma gelip duruyordu fakat bir türlü fırsat bulamıyordum. Kısmet bu yaz tatilineymiş.