Bu kitabı tam sevemedim çünkü akıcı değil, anlamak için yavaş yavaş okumak gerekiyor. bazı yerleri iki hatta üç defa dönüp dönüp okumak zorundasınız. Ayrıca kitap sadece üç karakter arasında geçiyor hatta iki desek daha yerinde olacak. Fakat kitap günümüze de ışık tutmasından dolayı güncelliğini yitirmemiş. Bir ressamın yani sanatçının zorunlu askerlikle ilgili yaşadığı sıkıntılar eşi ve zorunlu hizmet arasında bir seçim yapmak zorunda olması ve kendisini çok seven eşinin diretmelerine karşı başından geçenleri konu alıyor. Kitapta şunu da anlıyoruz ki mecburiyetler bizi uçurumun kenarında sallandırıp duruyor eğer elimizden tutanımız olmazsa o uçurumdan düşüp kayboluyoruz. Ayrıca şu gerçekte kitapta yüzümüze vuruyor insanın kendisini düşünen seven bir yol arkadaşının olması
ne kadar da önemli bir şey.(PAULA)