Yaşıyor muydum, evet, soluk alıp veriyordum, bir hayat belirtisi olarak kalbim atıyordu, düz, sabit, teklemeden, o kadar. Saklanıyordum, kimse soru sormasın istiyordum, yaşadığım bilinmesin.
Sayfa 61 - Dergâh Yayınları
Hiç ama hiç iyi değildim. Hayatım yere düşüp kırılmıştı, parça parça, tuz buz.
Sayfa 61 - Dergâh Yayınları
Gerçek âlemde elle tutulur gözle görülür bir umut olmayınca, giderek daha çok başka âlemelerden medet umuyordu.
Sayfa 36 - Dergâh Yayınları
Okur Takip Önerileri
Devası yok, garip gönlüm günden güne ah eriyor...
Sayfa 28 - Dergâh Yayınları
Ta Âdem atamızdan beri insan aynıdır, diyor Nuh Kaptan. Kavga eder, öldürür, zarar verir, birilerine masa sandalye atar, sapar yani. Allah da der ki sapma, insan ol. Ben sana bir cevher verdim, sana üfledim. Dağa taşa değil de sana üfledum. Bil diye, bilmenin tadına var diye, iyi ol diye yaptım.
Sayfa 27 - Dergâh Yayınları
"Bir roman yazmaya karar verdim. Karanlık ve kasvetli bir roman. Bir sabah böcek olarak uyanan adamın halinden daha beter durumda olacak kahramanım, çünkü kendi hayatımı anlatacağım. Yaşamaktan soğutacak yazdıklarım, tıpkı benim soğuduğum gibi. Ne kadar çürütücü bir dünyada yaşadığımızı anlatacağım. Yalnız, yapayalnız olduğumuzu. Hep aynı kısır döngü içinde nasıl evlere, binalara, dükkânlara, okullara sabah girip akşam çıktığımızı anlatacağım. Evet, kesinlikle bunları yazacağım. Bulanık, busbulanık bir çağda, yani şimdide yaşayacak kahramanım. Siyah beyaz olacak her şey. Hayır, yanlış, siyah ve gri. Bütün iyiler ölecek, daima. Nasıl yaşasınlar ki, yaşıyorlar mı ki, ya da hiç yaşadılar mı ki? Bu dünyanın böyle olmasına sebebiyet verenlerle hesaplaşacağım. Tek tek. Yok edeceğim hepsini. Sürükleye sürükleye uçurumun kenarına getireceğim, af yok, boşluğun kenarında durup aşağı atacağım hepsini, bütün kötüleri. Boşluğun girdabına atıp kahkaha savuracağm."
Sayfa 21 - Dergâh Yayınları
Her şeyim var ve hiçbir şeyim yok. İçim yok, bir kabuk var dışımda sadece. Gözlerimi kapatıyorum gökyüzüne bakıp. Üşüyeceksin diyorlar, hiçbir şey almadan öylece çıkmışım dışarı. Gözlerimi kapatınca kendi fırtınamın içinde kayboluyorum. Karın serinliği, havanın sakinliği yok gözlerimi kapattığımda. Azgın sular var, firtınaya tutulmuş benliğim. Yutkunuyorum, tuzlu su doluyor içime. Gemi uzaklaşıyor iyice, bir beliriyor bir kayboluyor. Bağırıyorum, Kaptan! Beni geride bırakma Kaptan! N'olur...
Sayfa 20 - Dergâh Yayınları
Kaderin cilvesi denilen halin içindeyim. Daha doğrusu girdabında.
Sayfa 9 - Dergâh Yayınları
İslam kalpleri birbirine yaklaştırdıkça ayrılıklar budanırdı.
Sayfa 78 - Erkam Yayınları
Ama yeni sistemlerin ve oluşumların sözlüğünde huzur diye bir kelime yok işte keyif var. Mikro özgürlüklerin sorumlulukları yok ettiği, inançların anlamsızlaştığı, zevkleri kısıtlayan her şeyin yıkıcı kabul edildiği yeni dünyada, zor olan ve zorluk çıkaran işler muteber değil. Kolay olan ve keyif veren işler trend(!) artık. Bizi kendimizden ve birbirimizden uzaklaştırıyorlar.
Sayfa 11 - Erkam Yayınları
Daha iyisini 'alma' kaygımız ne zaman daha iyisini 'verme' yönünde evrilecek bilmiyorum. En güzel yemeğin nerede yenileceğine, yenilen pilavın hangi fitness centerda eritileceğine, lifestyle bir hayatın dinmek bilmeyen isteklerinin nerede giderileceğine vâkıfız artık. Keyif aldığımız her şey para ile paralel tükenirse anlam kazanıyor. Boğaza karşı nargile keyfi, sütlaç eşliğinde maç keyfi, dev ekran eşliğinde kahve keyfi, canlı müzik eşliğinde dedikodu keyfi...
Sayfa 10 - Erkam Yayınları
Babası ile arasındaki kuşak farkından şikayet edenlere, bugün çocuğu ile arasında olan şeyin 'fark' değil 'boşluk' olduğunu nasıl anlatacaksınız? Her şeye hayır diyen babaların oğulları, bugün her şeye eyvallah diyen babalar olarak sorunları çözemiyorlar. Daha iyi okullara giden daha iyi imkanlar sunulan çocuklardan tek beklenti doktorluk mühendislik olunca kapitalizm diğer boşlukları kendi argümanları ile dolduruveriyor.
Sayfa 10 - Erkam Yayınları
Bugün pansuman edilen, sağaltılan yara, geçmişte çekilen acıyı niye yok etmiyor sizce? Çünkü her zaman dilimine, biz parçamızı koyarak ilerliyoruz. Bir parçamız burada iyileşse bile başka bir parçamız orada kalmaya devam ediyor.
Sayfa 9 - Erkam Yayınları
Kim Allah yolunda hicret ederse yeryüzünde gidecek, barınacak birçok yerler bulur, genişlik de bulur. Kim evinden Allah'a ve O'nun peygamberine muhacir olarak çıkıpta sonra kendisine ölüm yetişirse, muhakkak ki onun mükafâtı Allah'a düşmüştür. Allah çok yarlığayıcı, çok esirgeyendir
Sayfa 64 - Akabe Yayınları
Ah nasıl hasret dolu şu yüreğim!
Sayfa 63 - Akabe Yayınları