Zehra yorumladı.
"Mutluluk sadece paylaşıldığında güzeldir."
Into the wild
youtu.be/cl4cLEToPfc
Yolu olmayan ormanlarda mutluluk vardır
Yalnız yürünen deniz kıyısında sevinç
Topluluklar vardır kimsenin zorla girmediği derin denizlerde
Ve sesinde de müzik
İnsanı daha az seviyorum diyemem
ama doğayı daha fazla
-Lord Byron
Zehra yorumladı.
Ölesiye yalnız, ölesiye mesutum. İçim kalabalık çekiyor. İnsanlar çekiyor.
Seyahatler çekiyor içim.
Zehra yorumladı.
Sezai Karakoç'un ağzından ilk ve son kez Monna Rosa'nın hikayesi
19 yaşındaydım. Heyecanlı bir genç. Şiirde yeni bir dönem başlamıştı. Ölçüsü olmayan vezinsiz, kafiyesiz şiirler yazılmaya başlanmıştı. Hece ölçüsü de bitmişti. Serbest şiir yazılıyordu. O dönemin bu serbest şairleri, eski dönemleri kötülüyordu.
Tabi isterdim ki öz edebiyatımız olan divan edebiyatı ile yazılabilsin şiirler. Ama tek başıma ben
Sayfa 131 - Çıra Yayınları 1. Baskı 2017Kitabı okudu
Şairlerin şiirlerinin hikâyelerinden bahsetmesi hoşuma gidiyor. Özellikle sevdiğim bir şair veya şiirse daha çok merak ediyorum ardındaki hikâyeyi. Eskiden her şeyin bir anlamı, bir değeri varmış. Sanırım duyguların daha temiz, saf oluşundan kaynaklı. Yazılarına aynen yansıdığından hem samimi hem duyguyu hissettiriyor. Kendimizi bulduğumuz yazılar aslında başka bir gönlün hikayesi. Zihnimde canlandı okuduklarım.
Güzel insanlarmış, güzel de bir paylaşım olmuş teşekkürler.
Okur Takip Önerileri
Zehra bir yorumu yanıtladı.
Eksilmiş, bitmiş olan neydi acaba? İçimi burkan -neydi?
Sayfa 27 - İz Yayıncılık
İnanmak isteği
İnanmak ve bilmek arasında bir çizgi vardır. Kişi bildiği şeye inanmaz çünkü varlığından emindir, zaten görünüyor, biliniyordur. Tam tersi olarak kişi inandığı şeyi bilmez sadece hissetmek, inanmak ister, değişik bir şekilde varlığını bilmese bile emindir. Bilgi inanca dönüşemez ama inanç bilgiye dönüşebilir. Yani belkide artık inanmak değilde bir şeyleri bilmek istiyor da olabilirsin.
Zehra bir yorumu yanıtladı.
Not
Süveyda
Kalbin ortasındaki gizli günahların saklı olduğu sanılan siyah beneğe, karalığa denir.
Genelde bu siyah noktaya insanın günahı derler ama o siyahlığın insanın özü olduğunu hatırlıyorum. İnanmayan insanlar için inkarının, günahlarının oluşturduğu bir nokta evet ama iman edenler için kişinin idrak ve basiret noktası, kişinin sevdası, özü. Tasavvufta daha da fazla anlama gelen derin bir kelime bence.
"Nokta-i süveydâ denilen siyah noktadır ki, gayb ve şuhûd (görülen ve görülmeyen) âlemine karşı çevrili şekilde yaratılmıştır. Eğer kalb aynası cilâlı olursa onda ilâhi nur ve sırlar belirir. Eğer ona öfke, şehvet ve dünyâ sevgisi aksederse kararır."