Zekeriyya akbaş
@Zekeriyyaakbas
İz kitabı yazarı. 
Zekeriyya Akbaş
8 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şiir
Herkes ne sanıyor ki
onun gönlü
bahar
...
Uykuyu katlettiler
yağmurlarla her gece gökyüzünü
aydınlatan bombalar
ve gerçek şu ki
ben papatyalarla oradaydım.
Zekeriyya Akbaş
Hüzün Odası
Bir adım daha atıyorum
Deniz kenarındayım
Ürkeksin ayaklarım
Ama nasıl heyecanlayım
Şafak sökecek birazdan
Herkesle paylaşmak istiyorum
Ama saklıyorum
Bir adım daha
Sana varıyorum
Zekeriyya Akbaş
Okur Takip Önerileri
Hüzün Odası
Gelmiş bulundum
Öylece bir vakit
Sabahın yeli omuzlarımda
Bir kuş ki uçar amansız sonsuzluğa doğru
Ağzında yuvasının dalı
Caddelerin sonu gözükmektedir
Işık alacalı dinginlikte
Bir bebek uyanmıştır aniden
Bir esnaf yırtarcasına açmaktadır kepenkini
Sabahçı kahvesinden bulmacaların boş kutularına yazılan kalem sesleri
Çay kaşığı ve şekeri
Ayaklarımı sürüyerek kaldırımlara
Sessiz sedasız bu hayattan geçmiş bulundum.
Ve sen
…
Sevmiş bulundum.
Zekeriyya Akbaş
Hüzün Odası
Bir kadın
Bir kadının saçlarından ayırmalı önce tokasını
Koklamalı bakarak
Beyazlarına inat
Bir kadın ki sevmeli yüreği dolarak
gözleri deli divane bir adamı
Ağlamalı yüzündeki Sevinç’le
Kadehi koyarken her seferinde
Masayı titretmeli en derinden
Soyunarak
yarı çıplak girmeli yatağa
Kendiyle birlikte sarmalı sevdiğini
Bir kadın paldır küldür sevmeli
sessiz sedasız uyumalı
Ojelerini çıkartmadan
Kan kırmızı dudakları olmalı
Bir kadının beline kadar saçları olmalı
Gündüz toplayıp gece açtığı.
Hüzün Odası
Etimden kemiğimden utanıyorum saramayınca seni
Sessizliğe bürünüp
Bütün kemiklerimin kırılışını duyuyor gibiyim ellerimde