Zeliha
@Zelihaoznk
If you belive everything happens
Software Test Engineer
16 Mart
45 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
240 syf.
·
Puan vermedi
·
98 günde okudu
"Bazı düşüşler de vardı ki, kalkmanın bir türlü mümkün olmadığını öğreniyorduk. Hayat bir tekerlekli sandalye kesiliyordu ve o sandalye sanki bizi üzerinde istemiyormuş gibi davranıyordu.."
Okur Takip Önerileri
"Bazen yeni bir hayata başlamamız için tüm şartlar olgunlaşıyordu ve istesek de istemesek de o hayatın içinde kendimizi buluyorduk.."
"Çocuklara en büyük kötülük değil midir çocukluklarını ellerinden almak. Onların işi oyun oynamak olsun, hayaller kurmak, çelik çomakta yapacakları hileyi düşünmek olsun en büyük kötülükleri.."
“İnsan her şarkıdan, her filmden, her kitaptan kendisi kadar yontuyordu, kendi acısı kadar sindiriyordu, kendi acısını ifade edebilen kelimeleri yutuyordu bir tek..”
"En güzel öykü, insana kalbinin sesini duyurabilendir."
“Yoruldum kalbim, insanların öfkelerinden ve çocukları insanlardan koruyamamaktan..”
“İnsan büyüyünce susarak ağlamayı öğreniyordu susarak ağlamayı öğreniyordu, ancak kimi zamanlar vardı ki tüm suskunluklar bir ağıt olup içinde kopuverince dışından sesler çıkarmaman, hıçkırmamam örneğin, mümkün olmuyordu.”
“Biz insanlar hep kim olduğumuzu arar dururuz ama kim olmadığımızı aklımıza getirmeyiz. İnsanların hayatında olabildiklerimizle anılır, olamayacaklarımızın bahsini bile geçirmeyiz. Oysa bazen önemli olan, olamadıklarımızdır.”
"Dağların göğü delen uçlarından ağır ağır ovaya inen bir his gibi sadece bu dünyada tek başına kalanların bilebileceği bir sessizlikle merdivenlerden indi.."
"Dünya işte bu iğne deliğidir." demiş.
"Biz insanlarsa iplikler gibi geçip gideriz içinden. Kimimiz kısa, kimimiz uzun. Kimimiz ince, kimimiz kalın. Kimimiz ak, kimimiz kara... Fakat hiçbir önemi yoktur bunun. Asıl soru, geçip gittikten sonra ne kalacak bizden geriye. Başkasının yarasını mı dikeceğiz yoksa altın kaftanlar mı öreceğiz kendimize.."
"İnsan da ağaç gibidir. Kimi zaman solar, kimi zaman yeşerir. Gün gelir bir fırtına dallarını kırar. İlk başta üzülürsün. Sonra bahar gelir, o kırılan yerlerinden taze filizler çıkar ve daha kuvvetli dallara dönüşür. O zaman anlarsın, insanın da güçlenmesi için bazen acılarla budanması gerekir.."