Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Zeliha

Sınava kadar.
Biz kuzey değiliz limitleri zorlayalım!
Reklam
İnsan bazen eve giden yolu uzatmak değil, eve gitmemek istiyor.
Hüzün Ve Aşk
Hüzünlüyken okuduğum her bir satırın içinde kendimi bulmak çok garip. Misal şimdi vahşetin çağrısından herhangi bir sayfa açtım (91) şöyle başlıyor paragrafa: "Ve bütün kış boyunca daha önce oralardan geçen insanların silik izlerinin peşinde dolaşıp durdular. Bir keresinde ormanın içinde açılmış çok eski bir patikaya ratladılar ve Kayıp Kulübenin çok yakınlarda olduğunu sandılar. Ama patikanın başı yoktu, sonu da yoktu ve o patika, en az onu açan insan kadar ve o insanın bu patikayı neden açtığı kadar sır olarak kaldı. Bir başka seferde bir av kulübesinin zamanın etkisine dayanamamış enkazına rastladılar." ... Kitaplarda doğada veyahut bir insanda (bir insanın bir kelimesinde, sesinde, veyahut deyişinde) kendimi bulmak, neden var olduğumu söylüyor bana.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kimya
Hastalıkların birçoğunu ilaçla bir haftada ilaçsız yedi günde atlatırsınız.
Lafı çok uzatmak... sözün değerini azaltır.
Reklam
Yaşam şiirle doludur. Şiir ise bir yaşama biçimidir.
Yandığım ateşe hayran hayran bakarken görmüşler beni...
Eğer bir şey sizi gerçekten mutlu ediyorsa, bunun başkasına mantıklı gelmesine ihtiyacınız yok. Hayatınızı kendiniz için yaşıyorsunuz.
Seni ilk gördüğüm gün, son kez gördüğüm günmüş.
Onun karşısında, onunla yalnızım...
Reklam
Yok mu kafa dengi, müzik zevki iyi, sıkılmadan konuşabilecemizin arkadaşlar? Ben sizi bulamıyorum siz beni bulun. 😂
Sesimden önce titriyor her seferinde yüreğim. 🍂
Gözyaşlarımla suladım toprağını...
Beni anlamadın demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın.
Beni bir tek sen anladın, sende yanlış anladın.
İnsan ah alsa da almasa da yaşattığını yaşar. Sen yaşattığını yaşayınca da insan olamiyacak birisisin.
Reklam
Ben yine de ısrarla senin bahçende büyümek bir papatya olacağım. Susuz kalsam da büyümek için uğraşacağım...🍂
Kalbimde bir yerde bir orman yanıyor Bıraktığın şarkılar sahipsiz susuyor Şiirler hep dargın, dualar şifasız Ömrüme mıhlanmış bir cümle Kül olur kalbindeki zamanla Yana yana, yana yana Yana yana, yana yana youtu.be/gdFVBaZ3EXo
Ya bütün şairler sana aşık, ya da ben her mısrada seni buluyorum.
Hangi çiçekten çalıntıdır huyun?
Canım yanarken canımın yanacağını bile bile canımı yaktın. Sen benim canımı yakmak istedin, bilerek yaptın bunu, ama kalbimin içinde olduğunu hesaba katmadın. Hangisine yanayım ? Buna mı, bunca şeyin üzerine sen bir özür bile dilemezken seni affetmeye çalışan kalbime mi ? Bu yazdıklarımı hiçbir zaman okuyamıyacaksın çünkü kitap okumanın güzelliğini bilmiyorsun. Ne acı!