Geçtim pencerenin önüne son kez baktım daha doğmayan güneşe.Derin bir iç çekiş ile beraberinde siyah perdelerle kapladım penceremi. Güneş ışığının evime girip beni ısıtmasını beni bu hayata ısındırmasını istemiyordum .Öyle işte ...
Sizin "saf "diye adlandırdığınız insanlar aslında hep olaylara farklı açıdan bakıyorlar. Bakış açılarına saygı duymak yerine saf bazı adı altında aşağılayamazsınız...
fark ediyorum ki hiç birşeyi toparlayamamışım. Hala darmadağın ruhlar dolanıyor içimde her birinin acısı ayrı vuruyor bedenime her birinin parçaları dökülüyor.Bir yerde bin kez acıtıyor çabalayışım dokundukça daha çok acıyor. Ne dağınıklığı yene biliyor ne de toparalayacak kadar gücüm var !
Ne bir adım ileri ne bir adım geri ...
Gece kafanızı yastığa koyduğunuz andan itibaren gecenin üçüne kadar ağladığınız bir gecede iyi geceler dilekleri gecenizi ne kadar güzelleştirebilir ki ?