Dünya kurulduğundan bu yana güzel dünya savaştadır, kötü dünyaya karşı, çirkin dünyaya karşı. Her gün başka bir gün doğuyor, her gün yeni yıldızlar döşeniyor gökyüzüne. Her doğan gün, her gece gökyüzüne yeniden döşenen yıldızlar savaştadır. Her sabah yeni çiçekler açıyor, dünkünden daha güzel, yeni bebekler doğuyor her gün her gün yeniden, eskisinden daha sağlıklı. Dünya her gün güneş doğarken deri değiştiriyor, yepyeni terütaze oluyor. İnsan, her insan, eğer insansa, her gün tanyeri ışırken yeniden doğuyor...ölüm yok. İnsana ölüm yok. İnsan muhabbete, insan sevgiye doğuyor. İnsan sevgiye doğmuyorsa insan olmazdı, o zaman ölürdü işte... İnsan insana doğuyor.
Yolda kaldı gözlerim, sümbül saçlım, şarap dudaklım gelecek
Vay onun ceylan gözlerinin derdine düşene
Hayran olacak, mest olacak; başına sevda gelecek.
Ama bilmediği şey kimsenin anasından böyle doğmadığı;çekilen acıların bazı insanları çileden çıkararak her şeye düşman ederken, ender olarak bazılarını da bilgeliğe kavuşturduğuydu.
Ne yazık ki insanlar bu bilgelik ve iyi niyet düzeyiyle doğmuyordu ve yine ne yazık ki çok az insan ulaşabiliyordu bu aşamaya.