Biz bu cendereden çıkarsak eğer, bize tahsilli adamlar lazım. Ne civanmertler gidecek bu kan deryası içinde... Yeni nesli güzel yetiştirmek lazım. Cahillerle başbaşa kalırsak vay ki halimize!
Kaç yıldız saydım bilmiyorum.
Adınla başladığım kaç cümleyi yarıda bıraktım.
Vuslatı beklerken firaka mı alıştın Bisminur?
Söylesene, ben sana kaç mil uzaktım?
Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?
Kopmuşuz bizler o öz varlık olan manzaradan.
Bahseder gerçi duyanlar bir onulmaz yaradan;
Derler: İnsanda derin bir yaradır köksüzlük;
Budur âlemde hudutsuz ve hazîn öksüzlük.
Sızlatır bâzı saatler dayanılmaz bir acı,
Kökü toprakta kalıp kendi kesilmiş ağacı.
Rûh arar başka tesellî her esen rüzgârda.
Ne yazık! Doğmuyoruz şimdi o topraklarda!