Ne zaman hayata tutunmaya çalışsak tuttuğumuz yerler kırıldı. Sağlam olmadığından değil, yükümüz ağır. Ben de hissediyorum zaten , sanki hayatın tüm yükü sırtımdaymışçasına . Biz hayatı düşe kalka öğrenmek için çabalıyoruz . Oramızı buramızı kanata kanata. Kanatmak dediysem gözle görülecek şekilde değil . Çünkü içimiz kanıyor. Kalbimiz , organlarımız sanki bacaklarımın gücünü kessem tüm bu yükün altında kalacağım gibi hissediyorum . Zoraki de olsa adım atıyorum. Çünkü ne demişler; kaybedince değil, vazgeçince yenilirsin .