Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yağmur ÖZTÜRK

Yağmur ÖZTÜRK
@Ztrkyg
Sıkı Okur
Economy Master
21 Mayıs
47 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Bir canlı cenazeydim artık; ne beni diriler dünyasına bağlayan bir şey vardı, ne de ölümdeki unutmadan, huzurdan yararlandığım.
Reklam
Bazı kimselerin ölümle savaşı daha yirmisinde başlar; birçokları da yağ bitmiş lambalar gibi, sessiz yavaş, ecelleriyle sönerler.
Öyle sanıyorum ki, zamanın geçişi ve insanların seneler ilerledikçe karşılaşacakları değişmeler, bende bin kat daha hızlı ve sert oldu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bugün boştu kalbim ve çalılar bitkiler o zamanlardaki büyülü kokularını yitirmişlerdi, anlıyordum.
Garip bir dağılma ve bölünmeden geçiyordum sürekli. Bazen bir şey düşünüyor, buna kendim de inanmıyordum.
Reklam
Bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi.
Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti adeta, öyle ki bağrımda hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti.
Başkalarından ayrılmış, bağımsız bir varlık mıyım? Bilmiyorum.
Hayat denen şeyden el çektim, bıraktım, pekâlâ, gitsin elimden!
Bütün hayatımı bir salkım üzüm gibi avucumda sıkmak istiyorum, suyunu, hayır, şarabını damla damla, gölgemin kurumuş boğazına akıtmak istiyorum, kutsal su gibi.
Reklam
Ben hep, dünyada susmaktan daha iyi bir şey yoktur, Butimar gibi olan insan daha iyi insandır diye düşünürdüm.
Bu geceyi aydınlatmış o bir çift göz, ebediyen sönmüştü. Bir yere varmışım, varmamışım, benim için ne fark ederdi!
Geçmiş gelecek, yakın uzak, his hayatımla eş ve ortak olmuşlardı.
Nasıl unutabilirdim? Gözlerim açık, kapalı; uykuda, uyanık, karşımdaydı o.
Bense onun gözlerine muhtaçtım, bir bakışı yeterdi; felsefenin bütün müşküllerini, teolojinin bütün muammalarını çözmeme yeterdi.
180 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.