"Ben de saatlerde telefonumu açabilmek için insan üstü bir çaba gösteriyorum. Bundan iki hafta önce telefonum bozuldu umurumda olmazdı.Ama şimdi o telefonun içinde çok değerli bir şey var..."Anlamıyarak kaşlarımı çattım.
"Ne var?"
"Sen varsın..."
İzmir'de yaşamamızın da etkisi var elbette .Ama şöyle anlatayım annem bana hamileyken ultrasonda doktor erkek olacağımı görmüş. Annem ve babamla ismimi düşünmeye başlamışlar. Ve ortak kararlı ismin Özgür olmasına karar vermişler. Çünkü bir insanın özgürlüğü olduktan sonra başka hiçbir şeye ihtiyacı olmadığını düşünüyorlarmış. Sonra ben doğmuşum kız olduğunu öğrendiklerinde şok olmuşlar. Özgür isminin bir kıza yakıştıramamışlar. Sonra düşünmüşler Özgür ismi gibi ismim her söylendiğinde özgürlük alanım genişlesin istemişler. Ve özgürlük deyince akıllarına gelen ilk kelime İzmir olmuş. O andan beri izmir'im ben. "Doğduğumdan beri özgürüm."