Hilal
@_Hhilal
"Selenofil"
82 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek
Herkes en çok kendini tanıdığını sanır oysa herkes en yabancıdır kendine. Öyle durumlarda, öyle birine dönüşür ki insan kendi bile hayret eder kendine
Biz gaflet vaktinde doğan çocuklarız. Gâfiliz yani. Dünyayı bizim için sanırız, hatta bizim sanırız. Oysa dünya dediğin her gelene "seninim" diyen bir gönül çalana benzer
Okur Takip Önerileri
Herkesin bir putu var... Ne kadar yok dese de vardır. Kiminin putu şöhrettir mesela, kiminin putu şehvet, kiminin para, kiminin putu evlattir belki ya da hayattır.
"Bazen" diyor "insan aradığı için bulamaz. Aradığı en yakınında olsa da göremez onu."
"Hüzünlenen insan Allah'ı hatırlar" diyor mesela nefsin dilinden
Şahidi yok zannettiğin suçların hiç düşüveriyor mu zihnine ve sen belki bir gecenin karanlığında ya da bir insan yalnızlığında, yine kimse yok sandığında kendine kendini itiraf edebiliyor musun?
Hayatım garip bir keşmekeş. Sevdiğim işi yapamadım, istediğim kitapları hiç okuyamadım, hayalini kurduklarıma ulaşamadım ve yalnızım, kimsem yok diyecek kadar yalnız.
"Hayat," diye yazmış Sartre bir zamanlar, "umutsuzluğun öte yanında başlar."
Kötü bir deneyim yaşandı diye bütün deneyimlerin kötü olması gerekmiyordu. Hayatını acı çektiği için değil, acıyı dindirmenin bir yolu olmadığına kendini inandırdığı için bitirmek istediğini anlamıştı.
Her şeye sahip olsanız da hiçbir şey hissetmeyebilirsiniz
Yaşayamadığımız onca hayatı düşünmek, insanı delirtebilir.
İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
