Herkes her şeyi unutur, zaman geçer her şeyin üzerini toz kaplar, en derin acıların bile. Ama ben; o gece, hayal kırıklığından yanan canımın nefesini kesişini bin yıl geçse unutmam. İnsanlar unutulur, hisler değil.
Haydi gel sevgilim;
Bir daha deneyelim,
Bir kere daha kesmek için yolunu kalabalıkların,
Yüreğimizden, gönlümüzün derinliğinden,
Vermek, hep vermek için,
Çünkü dağıttıkça çoğalır bizim zenginliğimiz.
Aşkın bir adı da berekettir.
Erdem Bayazıt
Ekmek herkese yetecekti aslında. Tarlaya karga dadandı, ambara fare, fırına hırsız, memlekete harami – Geldikleri gibi gitmediler kimi itini bıraktı kimi bitini, kimi de piçini. Yoksa bu kadar şerefsizin bizden olması mümkün değil
Neyzen Tevfik