"beni hemen anlamalısın çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken alışılmaya mecburum"
Sonra ne mi oldu ?
"Sırtımı yasladığım duvarların, üzerime yıkıldığını gördüm.."
Okur Takip Önerileri
Duvarı yıkacak gücüm yoksa, onu yıkmak için kendimi paralayacak halim yok tabii ki, fakat önümde duvar var diye ona boyun eğecek de değilim.
Niçin böyle mutsuzsunuz Varvaracağım? Canım! Onlardan neyiniz eksik? İyi yüreklisiniz, güzelsiniz, bilgilisiniz. Böyleyken niçin talihiniz kara? İyiler niçin geride kalır da, hep kötülerin başına devlet kuşu kendiliğinden gelip konuverir acaba? Biliyorum anacığım, biliyorum böyle düşünmenin iyi bir şey olmadığını. Ama hakça konuşalım şimdi: Niçin bir kızın alnına daha annesinin karnındayken mutlu olmak yazılıyor da; ötekini yaşı dolunca bundan böyle başının çaresine kendin bak diyerek öksüzler yurdundan çıkarıyorlar?
Pek iyi değilim, Varenka.
Duygularım ölmüş gibi.
Ardıma dönüp bakmadım ,
Biliyordum ki dönüp baktığımda, onun bana bakmadığını görecektim...
Benim gerçekten sevdiğim insanlar azdır, beğendiklerim ise büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum.
Gece tekrar paylaştı.
-O gelmez artık.
-Nereden biliyorsun?
-Gidişinden belliydi.
Sayfa 41Kitabı okudu
''...Ne kadar harika bir gün.Çay mı demlesem , kendimi mi assam karar veremiyorum...''
-Boş yere canı yanmaz insanın.Ya bir eksiklik vardır geleceğe dair, ya da bir fazlalık vardır geçmişten gelen.
395 syf.
·
Puan vermedi
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?
Bir tavsiye..
Ne derler bilirsiniz, açken asla market alışverişine çıkmayın. Yanlış şeylere sarılırsın.
Tıpkı bir hayat gibi,kendinizi yalnız hissettiğiniz de asla bir ilişkiye girmeyin, yanlış şeylere sarıla bilirsiniz . Bunu bi düşünün. Çünkü çaresiz olduğunuz zaman ihtiyacınız olanı değil istediğiniz şeyleri alırsınız..
160 syf.
·
Puan vermedi
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 163Kitabı okudu
