Metropolde Bir Heidi
@_Neptunlu
Olmaya çalışan bir hiçim
21 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Namazda kalp huzurunun olmayışı
Sıdk kulun gizli ile açığı, içi ve dışı bir değerlendirmesinden anlaşılır. Sıdk bütün makam ve hallerin gerçekleşmesinden sonra meydana gelir. Çünkü ihlasın özü, itaat ederken Allah’ı kastetmektedir. Kişi bazan kıldığı namazla Allah’a yönelmeyi kasteder. Fakat namazında, kalp huzuru olmaz. İşte sıdk, ibadette kalbin bütünüyle Allah’a yönelmesidir. Şu halde her sadık olan kimse ihlaslıdır. Her ihlaslı ise sadık olmayabilir. Allah (cc) ile manevi bağ kurmanın ve kurmamanın manası da budur.
Kişi sadık olunca Allah’tan başkası ile bağlarını koparmış, Allah’la bağlantı kurmuş demektir. Allah’tan başkasından uzak durmanın ve Allah’ın huzurunda bulunmanın zevki ile dolup taşmak bu demektir.
(Allahım bizi sadıklardan kıl, amellerimize ve yüreğimize sıdk nasip et. Amin )
Sayfa 15Kitabı okudu
şehirde kaos
Taşranın küçük şehirlerinden, kasaba ve köylerinden büyük şehire akan kalabalıklar büyük şehrin kıyıcığında sığındıkları yerde kimliksiz kalıyorlar.
Bulundukları yer il sınırları içinde ama asla şehir değil. Ne evlerin sıvaları tamamlanmış, ne çatılar çatılmış, ne sokaklar bir biçime girmiş. Burası yeni gelenleri bir potada yoğuracak, ona yeni bir kimlik ve kişilik, yeni bir kültür aşılayacak gibi gözükmüyor. Böylece ülkemizin ufuklarında bir yığılma, niteliksiz kalbalık, bir kaos gözüküyor. Fertlerin birbirini tanıyamadığı, bu yüzden anlaşma zeminlerinin kaybolduğu, çulunu sudan çıkaranların kaçarak etrafı çitlerle çevrili steril mekanlara kapağı attığı, altta kalanın canı çıksın denilen bir kaos.
baharın gelişi
Bir tomurcuğun açtığını, çimenlerin toprağı yarıp çıktığını, bir kuşun yuva yaptığını görmeden gelip geçen baharın varlığından nasıl bahsedebiliriz.
Sayfa 148Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gerçeğin kaybolup imajların hakim olduğu bir ortamda, acaba diyorum
Gerçekten de ayak bastığımız, nefes aldığımız, yiyip içtiğimiz dünya değişiyor. Tabiyatın içinde gayri tabii bir ortam oluşuyor (tıpkı bir fanus gibi) ve biz farkında olamadan orada yaşamaya başlıyoruz. Kankırmızı bir karpuz mevsimini beklemeden kapımıza dayanıyor. Karakışta domates, zemheride çilek yiyoruz. Çıplak ayak ile toprağa basmadan ömür tükeniyor. Deniz suyundan içme suyu, türlü çeşitli yapay gübrelerde yiyecek üretiyoruz. İnsan tabiat ilişkileri böyle yapaylaşırken; insan-insan ilişkileri de aynı yolu takip ediyor. Gerçek bir kahkaha, içten bir göz yaşı, kalpten gelen bir merhaba bulamıyoruz.
Gerçeğin kaybolup imajların hakim olduğu bir ortamda, acaba diyorum şiirin, sanat ve kültürün yeri, hala bizim eskiden bildiğimiz yer midir ?
İnsanlar “karakışta yeşil salatalık” yeme uğruna seracılığı geliştirdi. Türlü hormonlar, teknikler ile bizlere kış ortasında domates, kabak sunmaya başladı. Tabii bunların gerçek bir domates ve kabak ile ilgisi yoktu. Ne koku, ne tat bakımından. Şimdide insanoğlu kendini “sera”ya sokuyor. Bakalım burada yetişen nesillerde insanlıktan neler kalacak. Mesela gerçekten gülüp, gerçekten ağlayabilecekler mi ?
İnsan sevdikçe güzelleşir, güzelleşince de
Bir pırıltı verir dünyaya kendinden,
Sevdiği yok olup gitse bile.
Sayfa 124Kitabı okudu
Ah efendim, dedi, bizi bizden daha iyi biliyorlar; Mesnevi’yi de, Rubaiyat’ı da, Gazali’yi de, Farabi’yi de bizden daha çok okuyorlar; bizi bizden daha çok takdir ediyorlar; bizim bizden daha büyük düşmanımız yoktur efendim, yoktur.
Şark ve Garp, mütevasıl (bitişik) kaplardaki su gibi birbirlerinin eksik taraflarını tamamlamak suretiyle, hem bugünkü müthiş kültür buhranını halledecek, hemde yeni terkiplere doğru gideceklerdir.
Şark’la Garp’ın mültekasında (buluşmasında) olan Türkiye, Garp’tan tesir almakta tereddüt etmemelidir. Ancak, bu tesir, bizim tarafımızdan yapılacak mukabil bir tesiri ihlal etmeyecek derecede kalmalı, yani kültürümüzün güzel ve halis köklerine kadar nüfuz etmemelidir.
nasihat vs samimiyet
Din samimiyettir. الدين النصيحة
Hadis-i Şerif
Nasihat kelimesi Arapçadan Türkçeye geçerken anlam kaymasına uğramış; bu yolla hem bu güzel söz yanlış anlaşılmış hemde Hz. Peygamber’in (sav) yaptığı bu güzel din tanımı gözlerden kaybolmuştur.
Bilindiği gibi türkçemizde nasihat kelimesi ‘iyiye ve güzele sevk etmek için yapılan güzel konuşma, vaaz ve öğüt vermek’ manalarına kullanılmaktadır. Oysa Arapça’da nasihat kelimesi ‘samimiyet içtenlik ve gönülden bağlılık’ demektir. Bu sebeple Kur’an dilinde Tövbe-i nasuh ibaresi kullanılmıştır. Çünkü nasûh ve nasihat aynı kökten gelmektedir.
Netice olarak Peygamberimizin sav. Din tanımı şöyledir. “Din samimiyettir; içten ve gönülden bağlılıktır.”
Gidelim diyorum. Gidelim diyorsun. Sermayemiz hayal.
İnsan yaşlanınca bir yere gidemez değil mi ?
Çocuklara başka bir kader, bize bir gelecek masalı
Tam su yüzüne çıktık, dünya kalbimizin hizasında
Sen hak ettin bu mucizeyi, diyorum, ağzım kan ter içinde
Gözlerin biliyor her şeyi, gözlerin bir yaşam çığlığı
Ölüyorsun...
Ömür Hanım
Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim
Emeğin aşktan büyük bir hazine olduğunu senden
Zaman, kâküllerinden doğar topuklarından batardı
Al yeşil soluğum, yarasına döndüğüm, sözümün sahibi
Sevmenin, dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim.
Sayfa 9Kitabı okudu
Deniz kıyısına gidelim haydi
Mavi, göğsünde uyutur biraz korkumuzu.
Sayfa 18Kitabı okudu
Yazmak insanın bir başına, dünyadan soyutlanarak gerçekleştirdiği bir faaliyet değil. Yazmak fikirlerin zihnimizde ilk yeşerdiği andan, metnin son halini gözden geçirdiğimiz aşamaya dek epey sosyal bir eylemdir.
“Mutluluk, insanın önüne koyduğu hedefler uğruna verdiği çabada yatar. Özel olarak şu veya bu başarıyı elde etmemiz gerekmiyor. Bize anlamlı gelen bir şeyin peşinden gitmeye, onun için uğraş vermeye kendimizi adamamızdır.”
Sayfa 32Kitabı yarım bıraktı