Metropolde Bir Heidi
Metropolde Bir Heidi
@_Neptunlu
Olmaya çalışan bir hiçim
21 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu duygu bana nereden tanıdık geliyor ?
Bilinçaltı hep ilgimi çekerdi, bu kitabı okuyunca artık kesinlikle muazzam bir hayret makamına ulaştı. Kitap ismi itibari ile ebeveynlik hakkında görünsede aynı zamanda hayatın içinden ilişkilerle ilgili yani eş, dost, anne, baba.. hatta en çok kendimizle olan ilişkimiz. Çünkü bilinçaltımızın farkına vardığımızda kendimizi tanımaya başlıyoruz. Yani ne hissettiğimizi neden ve hangi durumlarda hissettiğimizi bilmek ve ifade edebilmek neye ihtiyacımızın olduğunu anlamak çok kıymetli şeyler. Basit görünsede yaşamın akışında insanı en çok zorlayan şeyler ve bunlar yerine oturduğunda ilişkillerimizde ilerleme kaydediyoruz. Ben okurken sık sık durup düşündüm, bazen de ağladım. Çoğu satırın altını çizdim.
Küçükken hissettiğimiz ama ifade edemediğimiz, yaşayamadığımız duygular bir ömür tamamlanmak için peşimizi bırakmıyor. Yaşadığımız bazı olayların ve duyguların şuanla ve karşımızdaki ile ilgili olmadığını geçmişle ve geçmişte bize onu hissettiren o insanla ilgili olduğunu farketmek ilk adım.
Yazarın kendi hayatından örnekler vermesini çok cesurca buldum. Konunun anlaşılması açısından da çok aydınlatıcı olmuş. Kitabın sonunda ‘icraate geç’ kısmında ise ne yapılabilire değinilmiş. Okur endişeli ve problemin ortasında bırakılmamış. Bu kısımdaki zihinle ve meditasyonla ilgili bilgiler beni çok şaşırttı okurken heyecanlandım.
biraz sohbet ve kitap incelemesi
Ramazanla baharın hemhal olduğu kuş seslerinin çocuk seslerine karıştığı bir parkta kitabı nihayet bitiriyorum. Kitabı kütüphaneden ödünç almıştım. Birazdan gidip teslim edeceğim. Öncelikle kütüphaneden kitap almak hakkında şunu söyleyebilirim ki -sanırım cinayet romanı gibi altını çizilmesine gerek duymayacağım ve arada açıp bakmak istemeyeceğim kitaplar hariç- bir daha kütüphaneden kitap alıp okumam diye düşünüyorum. Altını çizememek büyük sıkıntı bana göre. Neresi kalbime dokunmuştu hangi bölüm bana neyi anımsatmıştı? Geri dönüp baktığımda çoktan uçmuş oluyor.
Kitaba geliyorum
Kitap 2-3 sayfalık denemelerden oluşuyor. Zamanımın kısıtlı olduğu, yoğun bir ay geçirdiğim zamanlarda böyle kitaplar okumak bana daha iyi geliyor. Burası ayda 5-6 kitap bitirenlerin ağırlıkta olduğu bir platform biliyorum. Ama ben yavaş olsada az olsada daima okumayı düstur edinmiş fakat çok olursa ne âlâ diyerek hiç bitmeyecek bir alışkanlık-rutin- kazanmaya çalışıyorum.
Hala kitaba gelememişim :)
Tamam geleyim
Kitap mustafa kutlunun sosyolojik sorunları, kültürel meseleleri ele aldığı yazılardan oluşuyor. Diğer adıyla şehir yazıları. Bazı yazılarda ise bizzat yaşadığı hatıraları zikrediyor. Kutlu seviyorsanız ve zihin dünyasını merak ediyorsanız onunla sohbet etmek için çok iyi bir fırsat bu kitap. İyi ki okumuşum dediğim çokça sevdiğim nefis yazılar.
şeffaflaştıramadıklarınızdan mıyız ?
Yazarla instagram uygulamasını sildiğim ve sosyal medya kültürü üzerine düşündüğüm, kendimi dinlediğim daha doğrusu duymaya çalıştığım (çünkü artık içimizde çok fazla ses var) bir zamanda karşılaştım. Bu yüzden benim için çok daha anlamlı oldu.
Öncelikle kitap felsefik olması hasebiyle ağır bir dile sahip. Yalan yok bazı yerleri anlamadım böyle
Reader Follow Recommendations
Yorgunuz ️
Bu tarz okumayı seviyorum bana farklı bir büyüleri varmış gibi geliyor. Üslubu, cümleleri, kelimeleri çok başka geliyor. Birde hikaye okumak terapisi diye bir şey var mı ? Çünkü bence var :)
Neyse Allah ‘Fatih ve Harbiye’ arası gidip gelen tüm kardeşlerime yar olâ diyeyim. Git geller ne kadar yorucuysa bizde o kadar yorgun bir milletiz aslında.
*Tam inceleme gibi olmadı ama bu da böyle küçük bir not olarak kalsın istedim :)
kalbinizden ferahlığı esirgemeyiniz
Bir çoğumuz gibi bende Omar Suleyman’ı videolarından tanıyorum. Günümüz dünyasında bana sahabelerden biriymiş gibi hissettiren nadir insanlardan..
Gelelim kitaba. Kitap, kısa dualar ve o dualar hakkında hadisler, ayetler yahut kıssalar eşliğinde okuyucuya tefekkür ettiren kısa sohbetlerden oluşuyor diyebilirim sanırım.
Bu tarz kitapların her gün az az okunması taraftarıyım. Az olsun öz olsun. Çok olunca işin özü kaçıyormuş gibi geliyor bana. Böyle oluncada okunanın faydası kamil olmuyor sanki. Tabiki dua ve zikir hep dilimizde olmalı fakat bu tarz okumalar yaparken daha çok özümsemeye ihtiyaç duyarız, bundan ötürü bu ikisi farklı şeyler diye düşünüyorum. Bittabi her şahsiyet muhteliftir kendine hastır. Tıpkı ilaç dozlarının şahsa göre değişmesi gibi düşünebiliriz.
Dönelim kitaba :)
Kitaptaki dualar sadra şifa.. insanın kalbini ferahlatan “bu duayı bir kenara yazayım, yahu bunu ezberlesem ya, bunu her gün etmek lazım” dedirten cinsten..hazineler.
Kısa okuması kolay hoş bir kitap.
Dua müminin silahıdır.
Dua müminin inşirahıdır.
Mümin duaya muhtaçtır.
Kalbinizden ferahlığı esirgemeyiniz.
Vesselam.
